'Tot mijn twintigste hebben Eddie en ik woonden vóór het spoor en aan de ander kant had je de kasten. Allemaal grote huizen. Ons huis stond in een gewone woonwijk. Daar werd meer gevoetbald.' Flink Aanpakken Kameraden Het jeugdige enthousiasme van de broers Vierklau voor het voetbal leidde tot het onvermijdelijke debuut in een eerste officiële wedstrijd. Nog maar amper de kleuterfase ontgroeid zette Ferdi zijn eerste voorzichtige stappen op voetbalschoenen op de voetbalvelden van amateurvereniging Flink Aanpakken Kameraden, kortweg FAK. 'FAK was onze eerste club. Even het spoor oversteken en dan was je er. Het was niet een heel grote vereniging, maar de kleinste club in onze omgeving was Bilthoven. FAK had wat meer velden en was iets groter. Ik speelde om het seizoen met mijn broer samen. Na een jaar ging Eddie door naar een oudere groep en het volgende seizoen kwam ik weer bij hem in het elftal. Bijna zes jaar oud waren we al aan het hobbelen. Van voetballen kon je nog niet echt spreken. Ik keek naar alles om mij heen en was snel afgeleid. Als er een trein langs kwam, gingen alle jongetjes kijken en de wagons tellen. Het was meer lekker bezig zijn.' Waar Eddie ging, volgde Ferdi. De carrières van beide voetballers liepen in de beginfase parallel, als de rails van de spoorlijn die lag tussen de buurt van hun jeugd en de dure huizen van de rijke Bilthovense elite. Pas toen beide Vierklaus volwassen waren, scheidden de wegen zich. Op de oneffen weg naar het professionele voetbal moest Eddie noodgedwongen eerder uitstappen. 'Tot mijn twintigste jaar hebben Eddie en ik samen gevoetbald. Dus ook nog op professioneel niveau. Eddie samen gevoetbald. Hij was het talent, ik werd meegenomen' was vroeger altijd het talent. Ik werd meegenomen. Hij ging op een gegeven moment naar Elinkwijk. Toen zeiden ze: "Neem zijn broertje ook maar mee. Dan heeft hij een beetje gezelschap." Zelfs bij FC Utrecht is dat min of meer zo gegaan. Hij ging eerst en ik volgde in zijn kielzog. 'Ik vond voetballen hartstikke leuk en het maakte mij niet uit waar ik speelde. Toentertijd bij FC Utrecht vond ik het geweldig, maar ook al de eerdere stap naar Elinkwijk was voor mij prachtig. Er werd heel weinig naar mij gekeken. Het was altijd Eddie, Eddie, Eddie. Hij was het grote talent. Als je nu met mensen praat die ons van toen kennen, dan zeggen ze dat ze het van mij nooit hadden verwacht. Van Eddie wel, maar van mij niet. Ik was gewoon minder goed. Pas in de jeugd bij Elinkwijk heb ik ontzettend veel geleerd. Joop Lith trainde ons met speciale oefenstof. Daar heb ik als voetballer een hoop geleerd: kappen, draaien, overzicht houden, passing, dat soort dingen. Bij FC Utrecht kon ik mij verder ontwikkelen. Toen ging het heel hard. 'Eddie heeft behoorlijk pech gehad. Bij FC Utrecht kochten ze een aantal spelers voor zijn positie en hij heeft nooit de kans gehad om echt door te breken. Dat is heel jammer, want hij was echt een goede voetballer. Zonde. Zelfs als hij in vorm was, werd hij over het hoofd gezien en speelde hij steeds in het tweede elftal. Op een gegeven moment was er interesse van Heerenveen en Den Haag. Mark Wotte was daar trainer. Maar FC Utrecht gaf die informatie niet door aan mijn broer. De club zei dat ze met hem door wilden gaan. Het is voor hem toen in de soep gelopen. Eddie speelt nog steeds, bij 't Gooi, als verdediger. Hij stond vroeger altijd linksbuiten.' Bloedverwanten De vraag dringt zich op of Ferdi ooit tegenover Eddie stond in een wedstrijd. In de voetbalgeschiedenis bestaan markante voorbeelden van de strijd tussen bloedverwanten. Zo gunden Ronald en Erwin Koeman elkaar in 1985 geen centimeter gras tijdens een memorabel treffen tussen Groningen en Ajax in de Meer. Vierklau: 'We hebben één keer tegen elkaar gespeeld in een oefenwedstrijd. Hij bij Utrecht, ik bij Elinkwijk. En als het moet, dan moet het. In het veld maakt het niet uit of ik tegenover een broer of een vriend sta.' Het illustreert de scherpte van de verdediger Vierklau, die zich buiten het veld gedraagt als een gentleman, maar binnen de krijtlijnen meer oogt als een commando met één missie: het uitschakelen van de tegenstander. Volgens Ferdi is dat een kwestie van karakter: 'Eén- tegen-één-duels liggen mij. Iemand moet dat in zich hebben. Een ieder heeft een AJAX MAGAZINE APRIL 2000 27

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2000 | | pagina 27