KATERN
De plaid, in de jaren
zestig en zeventig een
populair
gebruiksvoorwerp op
de reservebank
(v.l.n.r.: Rinus Michels,
Sies Wever, Nico
Rijnders, Piet Keizer,
Ruud Suurendonk, Salo
Muller)
bewezen het hoogste niveau aan te kunnen.
Maar toen hij na het vertrek van Van der
Sar in 1999 eerste doelman werd, bleek er
een groot verschil te zijn tussen vaste
reserve en basisspeler. Grim kende een
matig seizoen en had als enige 'troost' dat
vrijwel al zijn medespelers ook niet veel
lieten zien.
Spelers bewandelen soms ook de
omgekeerde weg. Binnengehaald als
basisspeler eindigen ze hun loopbaan bij
Ajax op de bank.
John van de Brom kwam in 1993 als
opvolger van Wim Jonk naar Ajax. Hij was
voorbestemd om de nieuwe 'nummer vier'
te worden. Tot januari 1994 deed hij ook
vrijwel altijd mee bij Ajax. Maar
uitgerekend na een van zijn beste
wedstrijden voor Ajax (thuis tegen zijn
oude club Vitesse) raakte Van den Brom
zijn basisplaats kwijt. Aanvankelijk door
een schorsing, later door vormverlies. Het
kwam sindsdien nooit meer echt goed met
Van den Brom. Toch zou hij belangrijk
blijven. In het seizoen 1994-1995 zou hij in
twee van de weinige duels als basisspeler
(uit bij NEC en Vitesse) matchwinnaar
worden. Van den Brom stelde zich altijd
loyaal op binnen Ajax. Op zijn inzet viel
niets aan te merken. Als basisspeler van het
Foto: Jan Sterk
tweede elftal van Ajax maakte hij dat
seizoen rond de dertig doelpunten. Na zijn
winnende treffer (voor Ajax 1) tegen FC
Utrecht op 10 mei 1995 twijfelde Van den
Brom nog over zijn toekomst bij Ajax: 'Ik
zie voordelen om te blijven. Ik ben niet
kansloos voor een basisplaats. Als Van Gaal
mij een beetje hoop geeft dat ik de
opvolger van Rijkaard kan worden, ga ik
het proberen.' Die hoop kwam er niet. Van
den Brom zag in dat hij beter kon
vertrekken. Het werd Istanbulspor.
Negentien seconden
Van den Brom trok naar Turkije met een
andere bankzitter, Peter van Vossen. De
Zeeuw werd in zijn eerste Ajax-seizoen
(1993-1994) geteisterd door blessures.
Foto: Jan Mud