De Sloveense fans bewijzen eens te meer dat de ArenA wel degelijk bestaansrecht heeft als voetbalstadion. Ze blijven negentig minuten lang zingen voor hun helden, als echte supporters die het woord to support begrijpen. ledereen blij Op maandag 19 juni is er tijd voor een korte terugblik op de wedstrijd van gisteren, terwijl de volgende kraker zijn schaduw reeds vooruitwerpt. Donderdag komen Nederland en Frankrijk op bezoek, voorwaar een fraai affiche. Een dag later besluit Nederland niet te trainen in de ArenA, dat stadion kent men inmiddels al. Frankrijk werkt een besloten training af en met mijn Oranje-pet op stuur ik laat in de avond een faxje met wat nieuwtjes over les Bleus. De volgende dag na de wedstrijd is iedereen blij: de Fransen keren terug naar België, Nederland naar Limburg. Opnieuw verloopt alles op persgebied prima. Edgar Davids is als Man of the match verplicht om na afloop van achter de tafel vragen te beantwoorden. Als ik Davids vraag om te komen zitten, klinkt er een niet al te vrolijk 'Moet dat?' uit zijn mond. Ik zeg dat hij dan maar niet zo goed had moeten spelen, waarna Edgar een gulle lach tevoorschijn tovert en in plat Amsterdams zegt dat hij me wel zal matsen, tot grote vreugde van de ietwat nerveus kijkende UEFA-bonzen. Als de mixed zone langzaam leegdruppelt, loop ik even naar mijn kantoortje vlak naast de plek waar de spelers de bus instappen. Alsof er niets aan de hand is, zit de licht geblesseerde Edwin van der Sar rustig aan mijn bureau wat te kletsen met mijn vrijwilligers Christa (Ajax' persafdeling) en Anna Maria (Ajax' klantenserivce). Voorzien van enkele onvervalste Dukla Banska-biertjes uit onze koelkast stapt Oranje weer in de bus. Chaotisch Op dinsdag 20 juni is er weinig tijd om echt bij te komen. Roemenië wint mede dankzij een unieke goal van Cristian Chivu van Engeland, waardoor het land voor het eerst de kwartfinale van een EK bereikt. Hetzelfde geldt voor Turkije, dat zich met Portugal plaatst voor de kwartfinale van zaterdag 24 juni in Amsterdam. Weer een mooie wedstrijd. De angst voor een chaotisch verloop van de voorbereiding in het Turkse kamp wordt direct bewaarheid wanneer niemand blijkt te weten waar het Turkse team verblijft en of er nog persconferenties gepland staan. Het enige probleem voor de Turken is de lichte ongesteldheid van held Hakan Sukur, de rest is bijzaak. Eén ding is zeker: in de ArenA zal door geen van beide teams worden getraind om zorgenkind nummer één, de grasmat, te ontzien. De mat is goed en moet dat blijven, zo redeneert men en zo wordt het ook gemeld aan de verbaasde journalisten. De persconferentie op vrijdag 23 juni verloopt inderdaad zeer chaotisch. De Turkse perschef neemt het niet al te nauw met de uitgebreide veiligheids- en toegangsmaatregelen voor de pers en dus is het in de zaal een plezierige puinhoop. Vriendjes van vriendjes komen zonder wat voor een pas dan ook binnen, terwijl de inderhaast gecharterde tolk ('Eigenlijk ben ik filosoof van beroep') zwetend de woorden van de Turkse bondscoach vertaalt. De wedstrijd een dag later is zeer eenzijdig. Mede dankzij een flink met kaarten wapperende Nederlandse scheidsrechter is Turkije te afgeleid om het Portugal moeilijk te maken. Droomscenario Voor Oranje en ons in de ArenA wordt de druk alleen maar groter na de 6-1 zege op AJAX MAGAZINE AUGUSTUS 2000 93

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2000 | | pagina 93