Het tweede elftal in
januari 1956. Draaijer,
in donker trainingspak,
staat tweede van
rechts.
tegenstander de Ajacieden betere
voetballers, want om daarin mee te gaan,
moest je ook alles geven.
'Ik kwam vaak op de linksbuitenplek
terecht; linksbuitens en zeker succesvolle
linksbuitens waren dun gezaaid. Ik was
niet snel, maar ik had wel een groot
inzicht. En dat is net zo belangrijk als
techniek, want als je als technische speler
geen inzicht hebt, red je het niet.'
Manus Cruijff, de vader van Johan, was
gecharmeerd van het intelligente spel van
Draaijer. 'Hij vond dat ik in het eerste
behoorde te spelen.' En Cruijff senior
kreeg zijn zin. Op 4 oktober 1953 moest
Ajax in en tegen Leeuwarden spelen.
Draaijer maakte de reis in de bus mee.
'Walter Crook was trainer. Ik weet nog
goed dat we onderweg bij het begin van de
Afsluitdijk stopten. De meegereisde
spelersvrouwen werden gedropt in een
restaurant en wij moesten van Crook gaan
rennen over de Afsluitdijk. Niet in een
trainingspak of voetbalkleren, maar
gewoon in ons burgerkloffie. Crook vond
dat blijkbaar een noodzakelijke
voorbereiding op de wedstrijd. En de
verhouding tussen trainer en speler was
van dien aard, dat niemand het in zijn
hoofd haalde om te protesteren tegen deze
trainingsmethode van Crook. Na een half
uur haalde de spelersbus de vrouwen weer
op, en daarna werden wij opgepikt om
vervolgens weer koers te zetten naar
Leeuwarden.
'Ik herinner me dat de tribunes goed vol
zaten. Ik zat op de reservebank. Ajax
speelde een slechte wedstrijd. Hans
Boskamp werd in de achterhoede constant
voorbij gelopen. Nou was het in die tijd
verboden om een speler om een tactische
reden te vervangen. Alléén bij een blessure
mocht er gewisseld worden. Dus kwam het
regelmatig voor dat een speler die niet
draaide, werd ingefluisterd dat hij een
blessure moest voorwenden, zodat hij
gewisseld kon worden. In het geval van
Boskamp weet ik niet meer precies hoe het
gegaan is. In ieder geval verving ik hem als
linksback. Ik had nog nooit linksback
gestaan, maar daar heb je het weer: men
vond dat ik linksbenig was. Naarmate de
wedstrijd vorderde, kwam ik links op het
middenveld te staan, later zelfs in de
voorhoede. Het hielp allemaal niet, want
we verloren met 3-0. Eén situatie staat me
nog helder voor de geest: ik wilde een
inworp nemen, maar het publiek in
Leeuwarden riep dat de thuisclub moest
gooien. De scheidsrechter nam die
"aanwijzing" over, dus de scheidsrechter
hadden we ook al niet mee.'
Mosveld-babes
Draaijer kreeg na afloop niet van Crook te
horen wat hij van het spel van de debutant
vond. 'Hij legde alleen even een hand op
mijn schouder, dat was het.' En de daarop
volgende weken speelde Draaijer gewoon
weer in de lagere elftallen, al deed hij wel
nog eens in oefenwedstrijden van het eerste
mee. 'Ik zat er niet zo mee dat het bij één
wedstrijd bleef. In het tweede had ik net
zoveel plezier. Regelmatig hielden mijn
medespelers hun adem in, want ik hield
ervan om risico's in mijn spel te leggen.
Wippertjes over de tegenstander heen,
bijvoorbeeld. Zenuwachtig was ik niet
OO
-en sterke druk op de veste der Leeuwarders had uitgeoefend,
kreeg Hoekema op de andere strook enige opgelegde kansen,
doch deze gingen door zijn „eenbenigheid" teloor. Van der Wel
nam een vrije schop zeer listig, waarop Van Dijk een schot in
zond. De keeper was echter op zijn post, al moest hij ook op de;
knieën. Na een vlijmscherpe pass van Hoekema langs twee
Ajacieden, faalde de middenvoor volkomen.
Naderhand maakte deze zijn fout echer goed, door Van
Drecht ten derden male het nakijken te geven. Een vierde doel
punt werd v/egens buitenspel geannuleerd. Een lange pass van
Bartels wist Koopman vlak voor de aanstormende Draaijer te
onderscheppen.
Rechtsbuiten Van der Wel liet de linker flank der Leeuwar
dense defensie talrijke malen zijn hielen zien, doch het leverde
niets op, ook al liet Arend enige goede voorzetten los. Eer
zoever van Draaijer had de doelman niet dadelijk onder con
trole, doch via de paal kwam het bruine monster toch in diem
bezit. Michels werd een keer op onreglementaire wijze van dc
bal gelopen, doch er klonk geen fluitsignaal. Bakker beproefde
ook eens zijn geluk, doch hij kreeg nul op het request.
Toen Haarms de linksbuiten wat al te stevig aanviel, ver
wachtte men een penalty. Ajax mocht evenwel een vrije scho]
nemen. Een verre schuiver ketste tegen een onzer doelpaler
Door weifelend optreden van onze verdediging kreeg Van de
Ley nog een kans, doch hij strandde op onze uitlopende keepei
Al viel de zege géte Noorderlingen wat te groot uit, onver
Het clubblad meldde
dat bij een 2-0 stand
'tot overmaat van
ramp' Boskamp het
veld ruimde voor de
enige reserve Draaijer,
die blijkens het
wedstrijdverslag toch
twee maal dicht bij
een doelpunt was.
AJAX MAGAZINE AUGUSTUS 2000
