HHP wit en bruin brood in een mand midden op de tafel, een metalen plank met plakken kaas en boterhamworst. In een glazen schaaltje een klomp margarine, ernaast in een plastic bekertje een bodempje hagelslag. 'Hazzebazzellekoren hozzellekade, amen, eet smakelijk.' Geduldig wacht ik tot Vriezema aan de beurt geweest is. Het brood is oud. De kaas zweterig. De thee is lauw, evenals de melk. De hagelslag is lekker, maar ik houd niet van puur. Mijn oog valt op de krant die naast het bord van Vriezema ligt. Berichten uit de buitenwereld. 'Cruijff naar Barcelona!' schreeuwt de sportpagina. Ook dat nog. De geruchten doen al weken de ronde, maar ik heb ze nooit willen geloven. Hij had me nota bene zelf beloofd nooit bij Ajax weg te gaan. Cruijff was Ajax. Boven m'n bed hangt al zeker twee jaar de krantenfoto waarop hij voor zeven jaar bij Ajax tekent. Danny ernaast, schoonvader erbij, allemaal lachend. De Wolf vouwt zijn krant op. Het ontbijt is ten einde. De laatste hap boterham en de melk laat ik staan. Geen trek meer. 'En nu gaan jullie allemaal naar de slaapzaal om jullie bedden op te maken.' Ik loop vooraan in de rij de trappen op De jongen naast me denkt dat De Wolf een grapje maakt. 'Peter Struik, jij bent gewaarschuwd,' sist De Wolf. Vriezema komt de studiezaal binnen. 'Goedemorgen, jongelui. Zijn jullie allemaal klaar voor de grote dag? Eh, De Wolf, ben je klaar met ze?' Zonder een antwoord af te wachten, loopt hij de studiezaal weer uit. Vriezema is de andere surveillant van de kleine kant. Achter de halfgeopende deur staan de tweedejaars ongeduldig te wachten tot De Wolf klaar met ons is, en we met z'n allen naar de eetzaal mogen. 'En dan lopen jullie nu rustig achter meneer Vriezema aan naar de eetzaal.' De Wolf drukt zijn sigaret uit en staat langzaam op. 'En wat denkt u dat we daar gaan doen, meneer Struik?' De plotseling bulderende stem van De Wolf doet iedereen verstijven. Zijn priemende kraaloogjes duwen Peter Struik naast me terug in zijn bank. Muisstil lopen we even later achter meneer Vriezema aan naar de eetzaal. 'Heb jij geen manieren geleerd, Koning?' Vriezema tikt me ruw op mijn vingers als ik een boterham wil pakken. De Wolf staat in het midden van de eetzaal en doet het ochtendgebed. Met gesloten ogen wacht iedereen tot hij uitgesproken is. Thuis bidden we nooit voor het eten. Thuis eet je als je honger hebt. Door mijn wimpers heen zie ik de gedekte tafel. Thee en melk in kannen op de hoek, Foto: Paul Levitton Rick de Leeuw

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2000 | | pagina 59