'Het moet toch
in eerste
instantie en
vooral van de
Toekomst zelf
komen. Dat is
toch het
brandpunt'
kampioen kunnen worden. Als je naar alle
spelers afzonderlijk kijkt, heeft Nederland
het beste elftal van de wereld. Daar komt
niemand aan. Maar het gaat erom dat het
een eenheid moet zijn. En er is altijd wel
wat. In België niet. Denk maar niet dat er
in België een probleem komt over de
medische staf. Ie ziet het verschil al in de
jeugd. Bij Ajax moeten spelers altijd iets
terugzeggen. Ie zegt ze iets, en in plaats dat
ze het gewoon aannemen, moeten ze
proberen het laatste woord te hebben.
Altijd een weerwoord. Dat zit erin en je
krijgt het er bijna niet meer uit. Het gaat
erom dat je er vroeg bij bent. Als je wilt dat
een boom een bepaalde kant opgroeit,
moet je hem al jong vastbinden en die
richting op geleiden. Je moet niet wachten
tot hij dik en stug geworden is. Ik ben voor
een strenge aanpak. Ie moet de jongens
met een slechte instelling direct wegsturen.
Dat wordt toch nooit meer wat. Ie moet
alleen verder met spelers die weten
waarmee ze bezig zijn en die er alles voor
over hebben.
'Ze hoeven mij niet aardig te vinden. Ik wil
ze iets leren. En wie niet wil, heeft niets te
zoeken bij Ajax. "Wat bent u streng voor
ze," hoor ik soms van ouders. Hier bij
Ajax, maar ook bij GBA. "Wat dacht u,"
zeg ik dan. "Dat we een sociale instelling
zijn? Als uw zoon het liever leuk en gezellig
wil houden moet hij bij de provincialen
gaan sjotten in plaats van bij de
landelijken.'
de top kunnen halen. Maar talent alleen is
niet voldoende. De wil om te slagen is er
niet altijd. Af en toe lijkt het wel of ze al
tevreden zijn dat ze in de Ajax-jeugd
spelen. Ze vergeten te snel dat er
honderden zijn die er alles voor over
zouden hebben om het in hun plaats te
proberen. Ze zijn niet leergierig genoeg.
Terwijl het er volgens mij toch om moet
gaan dat je in de ArenA terecht wilt
komen. Zoals wij vroeger alleen maar voor
ogen hadden dat we tussen die vier
lichtmasten terechtkwamen. Ze worden
allemaal met busjes opgehaald en hier
afgeleverd. Alles ligt klaar, ze krijgen te
eten en worden met school geholpen. Ze
hoeven zich alleen maar met voetbal bezig
te houden.
'Toen ik naar Ajax kwam, stapte ik na
school om vier uur op de trein om van Tiel
naar Amsterdam Amstel te reizen. Daar
kwam ik aan om kwart over vijf en dan
moest ik hopen dat ik tram 7 haalde. Zo
niet, dan moest ik hollend naar de Meer. Ik
schaamde als ik te laat kwam. Trainen van
zes tot half acht, op de trein weer terug en
om half elf was ik weer thuis in Tiel. En dat
drie keer in de week. 's Zondags kwam je
soms voor niets. Als je om tien uur moest
spelen, zat ik al in de trein op het moment
dat het veld werd afgekeurd. Kwam ik aan,
met mijn vader, mijn moeder en mijn
broer, en konden we met z'n allen met de
eerste trein weer terug. Het lijken
misschien onbelangrijke dingen, maar het
vormt je karakter. Ie moet meer bedenken
waarvoor je het allemaal doet. In
Nederland wordt er weieens te gemakkelijk
gedacht, en gaat men te veel van zichzelf
uit. Volgens mij is dat ook een van de
oorzaken waardoor Nederland zo weinig
gewonnen heeft met zo veel generaties
goede voetballers. Hopelijk gaat het op
Euro 2000 beter. Maar let op de Belgen
hoor. Dat is een heel sterk elftal. Vooral
juist als collectief. En toch moet Nederland
Foto: Yvonne Witte
De Chinese muur
In het AC Hotel in Amsterdam Zuidoost
houdt algemeen directeur Frank Kales een
toespraak voor de begeleiders van de Ajax
International-jongens en de Ajax-staf
onder leiding van Ian Pruijn. Kales stelt
nog eens nadrukkelijk het belang van de
jeugdopleiding voor de club. En dat Ajax
International daar wat hem betreft een
volwaardig onderdeel van uitmaakt. Hij
stelt dat de beste spelers uiteindelijk toch
naar Ajax zullen worden gehaald. Het
kleurrijke gezelschap was niet zo verrast
door de onverwachte komst van Kales dat
er na afloop geen geschenk kan worden
AJAX MAGAZINE JUNI 2000
