'Nadat ze me nog een keer
wilden bekijken zei ik:
bekijk het maar'
Van zijn enige officiële wedstrijd in Ajax 1 kan Jan Quakernaat zich niets meer
herinneren, maar waarom hij destijds zijn club verliet, staat hem nog helder voor
de geest. 'Ik zou na een trip naar Zuid-Afrika mijn eerste contract krijgen. Ik kon
vanwege mijn werk echter niet mee en kreeg vervolgens ook geen contract meer.
Ik moest me nog bewijzen, vond men ineens. Meteen ben ik vertrokken.'
Het is in de woning van het echtpaar
Quakernaat even zoeken naar tastbare
herinneringen aan de Ajax-periode. In de
loop der jaren heeft de hoofdrolspeler veel
foto's weeiijieven. Uiteindelijk komt er
één foto uit zijn Ajax-tijd tevoorschijn,
8 uitgeknipt uit het clubblad. De
herinneringiilfcitten vooral in het hoofd
van de 65-jarige Amsterdammer. 'Op mijn
elfde kwam ik in de jeugd van Ajax terecht.
Vervolgens heb ik altijd in de hoogste
elftallen gespeeld. Ik heb Jack Reynolds
nog meegemaakt. De man was toen al een
begrip. We kregen atletiektraining,
looptraining, maar het meeste gebeurde
met de bal. Ik heb mooie herinneringen
aan de toernooien, die Ajax toen ook al
EENPA<3SVLIE<3EN
door Marcelle van Hoof
veel speelde. Een hoogtepunt voor mij was
de deelname aan het AROL-toernooi. Ik
was zeventien jaar en dat maakte heel veel
indruk. Als je daaraan mee mocht doen,
dat was wat, want je speelde met spelers
van het eerste. In de kleedkamer zei
Gerard van Dijk tegen me: "Maak je geen
zorgen, Jan. Als je de bal hebt, geef hem
dan aan mij, want ik sta altijd vrij." Dat
was ook vaak zo. Het tempo lag lager en
Jan Quakernaat
(middelste rij, links) in
een schoolvoetbalelftal
(april 1950). 'Als je bij
Ajax speelde, werd je
meteen in het hoogste
schoolelftal
opgesteld.'
men liet elkaar meer vrij.'
Uiteindelijk stroomde Quakernaat door
naar de senioren. 'Ik heb veel in het tweede
gespeeld. Mijn plek was links op het
middenveld, hoewel ik van nature
rechtsbenig was. Op mijn vijftiende kreeg
ik echter een blessure aan mijn rechterknie.
Om die knie na het herstel wat te ontzien,
ben ik daarna ook met het andere been
gaan schieten. In een korte periode leerde
ik zo links trappen.'
'Destijds was het verschil tussen het eerste
en de lagere seniorenelftallen niet zo groot.
Een speler van het vijfde kon best in het
eerste terechtkomen. En dat was heus geen
incident. Maar als je uit de jeugd kwam,
ging je niet meteen naar de selectie. Via het
vierde kon je je omhoog voetballen. In de
jeugd won je meestal alles, maar bij de
senioren was de fysieke weerstand ineens
een stuk groter. Daar moest je aan
wennen.'
'Blijkbaar heb ik ook een keer in een
officiële wedstrijd meegedaan. Ik weet in
ieder geval zeker dat ik in enkele
oefenwedstrijden van de partij was. Wat ik
bijvoorbeeld nooit zal vergeten is een
wedstrijd bij Fortuna Düsseldorf. Ik deed
mee als vervanger van Piet van der Kuil,
die voor herhaling in militaire dienst zat.
De meesten hadden nog nooit onder
kunstlicht gespeeld. Ik zeker niet. Er kwam
op een gegeven moment een hoge bal voor
het doel. Ik ging omhoog en keek recht in
204
AJAX MAGAZINE JUNI 2000
