muren op mijn jongenskamer te vinden was. Natuurlijk waren er veel mensen die me een gouden toekomst als voetballer voorspelden. Zelf zag ik dat niet zo. Ik vond het wel leuk, maar dat vond ik school ook. Mijn ouders hebben me nooit in welke richting dan ook geduwd. En zelfs nu zouden ze er geen enkel probleem mee hebben als ik morgen zou besluiten dat ik zou stoppen met voetbal. Mijn vader zou zeggen: prima. Hij zou me nog wel even vragen of ik er goed over heb nagedacht, maar het antwoord zou hij al weten. Maar voorlopig vind ik dat ik een leuk beroep heb. Ik houd niet zo van alles eromheen, maar wel van het voetbal zelf. Het is een raar idee dat er mensen zijn die een poster van mij aan hun muur hebben hangen. Ik zie mezelf niet als bijzonder. We zijn ook maar normale mensen. Wij willen ook gewoon een normaal leven leiden. Het enige is dat wij een beroep hebben waaraan veel aandacht wordt besteed. Veel mensen kijken tegen ons voetballers op. Ik vind dat overdreven. Maar het is dan ook nooit mijn droom geweest om voetballer te worden. Inmiddels heb ik geen idee meer of ik nou een normaal leven leid of niet. Ik weet niet beter dan dit leven. Waarschijnlijk toch niet. Waarschijnlijk leid ik geen normaal leven, anders zou ik niet hier met jou zitten praten, en zouden mensen niet lezen wat ik waar dan ook van vind. Want dan deed mijn mening er niet toe. Nu wel kennelijk, omdat ik aardig kan voetballen.' Inmiddels speelt Gronkjaer dus wel zelf in het Deense nationale elftal, zonder ooit de blinde ambitie te hebben ervaren. De jongensdromen die bewaarheid werden, de prestaties van de tegenstanders. Tsjechië heeft de beste kwalificatie gehad van alle deelnemende landen; Nederland haalde de halve finale op het WK en heeft nu het thuisvoordeel en Frankrijk is de regerende wereldkampioen. Tja, en dan kunnen mensen zeggen dat wij ons met een iets te waren andermans dromen. Hetgeen niet wegneemt dat hij trots is op wat hij tot dusver heeft bereikt. Gronkjaer: 'Mijn debuut in het nationale team was denk ik, zonder dat ik dat doorhad, de gelukkigste dag van mijn leven. Als je wordt geselecteerd om voor je land uit te komen, is dat eigenlijk een niet te bevatten hoogtepunt. Het hele land hoopt op jou. Dat is wel bijzonder. Die eerste wedstrijd werd uiteindelijk niet echt een hoogtepunt. Want ik speelde een bal verkeerd terug waardoor Italië op voorsprong kwam. In Denemarken noemen ze het inmiddels een "jesper", maar ik troost me maar met de gedachte dat dat toch meer te maken heeft met die legendarische foute terugspeelbal van Jesper Olsen. Ik verheug me op Euro 2000. Het was een slecht seizoen met Ajax. En ook met Denemarken ging het niet geweldig. Het begin van de kwalificatiereeks was zelfs dramatisch slecht. Pas in de laatste zes wedstrijden hebben we deelname veiliggesteld. Die wonnen we allemaal. Nu hebben we de eindronde gehaald, maar in de poule hebben we op papier weinig kans. We zijn de underdog, zeker als je kijkt naar AJAX MAGAZINE JUNI 2000

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2000 | | pagina 19