EK198Ö, ITALIË
INTERMEZZO II, 1980-1982
KATERN
Deelnemende Ajacied: Piet Schrijvers
En daar klonk het weer: het lied 'We gaan
naar Rome', in een nieuw opgenomen
versie van Bob Scholte. Ook Ajacied Simon
Tahamata had het lied op plaat gezet, met
een aantal curieuze, ietwat agressieve
tekstaanpassingen ('We gaan naar Rome
en schieten daar het doel in twee', 'Een
dreun van onze spits en ook het cuppie
heeft een deuk'). Geheel terecht zong de
Ajacied dan ook: 'Een elftal als het onze is
enig in zijn soort'.
Het lied sloeg ook nu weer helemaal
nergens op. Ten eerste ging Simon
Tahamata al helemaal niet naar Rome,
want bondscoach Jan Zwartkruis had hem
niet opgenomen in de EK-selectie. Het was
in tweeërlei opzicht een vervelende zomer
voor de aanvaller, want hij moest om nooit
openlijk uitgesproken redenen weg bij Ajax,
dat hem verkocht aan Standard Luik.
Tahamata speelde in totaal slechts 22
interlands. Mede debet hieraan was de
latere bondscoach Kees Rijvers, die ineens
weinig trek meer had in het opstellen van
spelers die in het buitenland actief waren
(kom daar heden ten dage eens om!). Het
Rome lied was bovendien een pijnlijke
misser omdat een teleurstellend Nederlands
elftal opnieuw de finale miste.
De periode rond 1980 was voor Ajax de tijd
van Wim Meutstege, Karei Bonsink, Kees
Zwamborn en Piet Wijnberg, dus het was
begrijpelijk dat het Ajax-gehalte in Italië
laag was (Piet Schrijvers). Tscheu-la Ling
had wel de kwaliteiten, maar hij miste het
toernooi vanwege een schorsing, opgelopen
na een rode kaart in de beslissende EK-
kwalifïcatiewedstrijd tegen de DDR (2-3).
Voor aanvang van het toernooi was er
geruzie over de voetbalschoenen geweest.
De Ajacieden Ling, Krol, Tahamata en
Schoenaker droegen Puma-schoenen en
voelden niets voor een collectieve Adidas-
overeenkomst. Uiteindelijk vielen drie van
deze vier spelers af voor het EK (en speelde
Krol op Puma).
Het toernooi werd een grote teleurstelling,
met een benauwde zege op Griekenland
(1-0), een kansloze nederlaag tegen West-
Duitsland, al viel de uitslag (3-2) nog mee,
en een 1-1 tegen Tsjechoslowakije. We
gingen niet naar Rome, we gingen weer
naar huis.
Deelname aan toernooien: geen
Tussen 1980 en 1988 miste het Nederlands
elftal de drie grote toernooien. Dramatisch
waren de momenten van uitschakeling: het
misverstand tussen Krol en doelman Hans
van Breukelen bij de vrije trap van
Frankrijks Michel Platini in 1981, de
ongeloofwaardige 12-1 in 1983 van Spanje
tegen Malta en de late kopbal in de Kuip van
de Belg Georges Grün in 1985. Heroïsche
wedstrijden bij onder andere Ierland (2-3,
Marco van Basten) en Hongarije (0-1, Rob
de Wit) hadden wel aangetoond dat er een
sterke generatie zat aan te komen. Met
In de voorbereiding op
het eindtoernooi van
het EK '88 speelde het
Nederlands elftal op
28 mei 1988 een
benefietwedstrijd voor
Rob de Wit tegen
Ajax. De Ajacied werd
in de zomer van 1986
getroffen door een
hersenbloeding en
moest zich in het
najaar van 1987 laten
afkeuren. De Wit
kwam tot een totaal
van acht interlands.
talenten als Gerald Vanenburg, John van
't Schip, Marco van Basten, John Bosman,
Frank Rijkaard was Ajax weer dé
hofleverancier. Ook Jan Wouters, die in
1986 naar Ajax kwam, werd een vaste
international. Hij geeft aan waarom het
Michel Platini en Ruud Krol wisselen vaantjes uit
voorafgaand aan de WK-kwalificatiewedstrijd
Frankrijk - Nederland (2-0) op 18 november 1981.
steeds net niet lukte in deze periode: 'Een
bondscoach als Kees Rijvers was sterk
gericht op mooi, sportief voetbal. Hij heeft
me na mijn debuut in 1982 zelfs een paar
jaar niet opgeroepen, omdat hij me te
onbeheerst vond. Maar dan geef je meteen
het grote manco van Oranje in die tijd aan.
Het moest netjes zijn, maar internationaal
gelden andere wetten. Daar was het
Nederlands elftal niet tegen opgewassen.'
AJAX MAGAZINE JUNI 2000
