EK 1976, JOEQOSMVIE
WK 1972, ARGENTINIË
KATERN
Deelnemende Ajacieden: Ruud Geels, Ruud Krol, Piet Schrijvers, Wim Suurbier
Niet de Ajacieden van die tijd, maar
voormalige Ajacieden droegen ertoe bij dat
het EK 1976 een fiasco werd. Bondscoach
George Knobel, in 1974 ontslagen bij Ajax,
diende vlak voor het eerste duel tegen
Tsjechoslowakije zijn ontslag in, voor na
het EK. Het nieuws zou geheim moeten
blijven, maar lekte toch daags voor de
wedstrijd uit en veroorzaakte grote onrust.
De Barcelona-spelers Johan Cr uij ff en
Johan Neeskens, subliem op dreef in de
kwalificatiewedstijden tegen België, hadden
met goedkeuring van de Ajacieden in de
selectie, een machtsstrijd met de PSV'ers
Willy van der Kuijlen en Jan van Beveren
gewonnen. Gevolg: de Brabanders
bedankten voor Oranje, waardoor Ajax-
doelman Piet Schrijvers opschoof naar een
basisplaats in Oranje. In vergelijking met
het team van 1974 ontbrak Arie Haan
(inmiddels spelend voor Anderlecht). Ook
Johnny Rep (Valencia) was geen Ajacied
meer.
Aan het EK in Joegoslavië deden slechts
vier landen mee. De winnaars van de eerste
wedstrijd speelden de finale. Met
Schrijvers, Suurbier en Krol in de basis
speelde Nederland een onthutsende
wedstrijd tegen Tsjechoslowakije. De
schoppartij eindigde na verlenging in een
3-1 nederlaag, met rode kaarten voor Wim
van Hanegem en Neeskens, en een gele
voor Cruijff, waardoor zij voor de tweede
wedstrijd geschorst waren. Ajacied Ruud
Geels, tegen Tsjechoslowakije al ingevallen,
stond daarop in de overbodige troostfinale
tegen Joegoslavië in de basis. Hij scoorde
twee maal, onder andere de winnende
treffer in de verlenging (3-2).
Deelnemende Ajacieden: Ruud Krol, Piet Schrijvers, Dick Schoenaker
Twee jaar later was het Ajax-gehalte in
Oranje nog verder gezakt. Ondanks
protesten om niet in een militaire
dictatuur te gaan voetballen, was Oranje
toch naar het Argentinië van president
Jorge Videla afgereisd. Ajacied Ruud Geels
had wél bedankt, maar om 'privé-redenen':
hij vond vijf weken weg van huis te lang (of
was hij bang reserve te worden?). In de
eerste wedstrijd tegen Iran (3-0) stond
slechts één Ajacied in de basis: Ruud Krol,
na het afscheid van Cruijff in Oranje de
nieuwe aanvoerder. De Ajacied had weinig
begrip gehad voor de actievoerders. Hij
vroeg zich in een gesprek met een van hen,
cabaretier Freek de Jonge, af waarom
niemand geprotesteerd had tegen de
deelname van het Nederlands hockeyteam
aan het WK in hetzelfde Argentinië, enkele
maanden eerder. De Jonge, zich
realiserende dat de boycot-actie niet zou
slagen, sprak hierop de hoop uit dat de
spelers in ieder geval niet met oogkleppen
op rond zouden lopen in Argentinië.
Oranje strompelde door de eerste ronde,
waarna interim-bondscoach Ernst Happel
in de tweede ronde doelman Jan Jongbloed
verving door Ajacied Piet Schrijvers. Tegen
Oostenrijk (5-1, met het debuut van
Ajacied Schoenaker) ging dat zeer goed.
Twee wedstrijden later was het voor
Schrijvers weer over. In de beslissende
wedstrijd voor een finaleplaats tegen Italië
schoot PSV'er Ernie Brandts in eigen doel
en blesseerde daarbij en passant Schrijvers,
die zijn plaats daardoor weer moest afstaan
aan Jongbloed. Ruud Krol was op 25 juni
in de finale tegen Argentinië (1-3) weer de
enige Ajacied op het veld.
De stijlvolle libero was tot 1983 dé leider
van Oranje. Nog steeds is hij met 83
interlands recordinternational, al zat dat
aantal tijdens het aanstaande EK wel
sneuvelen (Aron Winter, Frank de Boer).
Krol, bijna veertig keer aanvoerder, nam
op een vervelende manier (geen) afscheid
van Oranje. De KNVB wilde hem op
27 april 1983 gepast uitzwaaien in Utrecht,
in een wedstrijd tegen Zweden. Krol vond
zowel tegenstander als plaats onder zijn
niveau en bedankte voor zijn 84ste
interland.
Beeld uit de WK-finale
van 1978 met de oud-
Ajacieden Neeskens
(toen spelend voor
Barcelona) en Haan
(Anderlecht). De enige
Ajacied in het veld was
Ruud Krol, die tegen
Argentinië zijn 59ste
interland speelde.
Foto: Jan Sterk
AJAX MAGAZINE JUNI 2000
