INTERMEZZO 1,1942-1974
KATERN
Deelname aan toernooien: geen
Het zou na de Spelen van 1948 meer dan
vijfentwintig jaren duren voordat
Nederland zich weer voor een groot
toernooi zou weten te kwalificeren. Vooral
de jaren vijftig waren bar en boos. Zonder
de Nederlandse profs die in het buitenland
speelden, zakte het amateuristische
Nederlandse voetbal ver weg. En na de
invoering van betaald voetbal in 1954 was
het lek nog niet snel boven. Ajax leverde in
de jaren vijftig weinig internationals: Jan
Potharst, Joop Stoffelen (die enige duels
aanvoerder was van Oranje), Hans
Boskamp, Rinus Michels, Eddy Pieters
Graafland en Piet van der Kuil.
In de jaren zestig veranderde geleidelijk aan
het niveau van het Nederlands voetbal. Dit
gebeurde vooral in clubverband, waar de
semi-profs (en een enkele full-prof als
Johan Cruijff en Piet Keizer) steeds
serieuzer hun 'vak' gingen uitoefenen. Ajax
ontpopte zich al snel tot hofleverancier;
zelfs in een seizoen waarin het geen prijs
In de jaren zestig ontpopte Ajax zich tot
hofleverancier van Oranje. Voor de EK-
kwalificatiewedstrijd die het Nederlands elftal op
11 november 1962 tegen Zwitserland speelde
(3-1), betraden zes Ajacieden het veld. Staand
vanaf links: Fons van Wissen (PSV), Guus Haak
(ADO), Peter van de Merwe (NAC), Bennie Muller
(Ajax), Piet Ouderland (Ajax), Ton Pronk (Ajax):
gehurkt: Sjaak Swart (Ajax), Henk Groot (Ajax),
Tonny van der Linden (DOS), Co Prins (Ajax),
Mick Clavan (SHS).
won (1962-1963), leverde het wel acht
internationals (Swart, Prins, Henk Groot,
Keizer, Pronk, Muller, Petersen en
Ouderland). Voor Ajax' aanvoerder Piet
Ouderland was zijn uitverkiezing voor het
Nederlandse voetbalelftal een bijzondere:
het was de tweede sport waarin de
voormalige basketbal-international zijn
land mocht vertegenwoordigen.
Ajax contracteerde in 1965 Rinus Michels.
Dit veranderde de relatie tussen Ajax en
Oranje voorgoed. Michels was een topteam
aan het bouwen en in dat proces waren
wedstrijden van Oranje vaak alleen maar
lastig. Klaas Nuninga, die als Ajacied tussen
1964 en 1967 veertien interlands speelde:
'Het Nederlands elftal was in die tijd niet
alles voor een voetballer. De club stond
voorop. Dat hebben de bondscoaches
Neville en Kessler ondervonden. We
hadden in de jaren zestig niet door dat de
uitstraling van het Nederlands elftal nóg
groter is dan die van een club. Die gedachte
kwam pas op het WK 1974. Daarvoor
prevaleerde altijd het clubbelang. Er was
één groot succes nodig om de impact van
Oranje te realiseren. Daarnaast stapten in
de jaren zestig clubs als Ajax en Feyenoord
steeds meer over van het semi- naar het
fullprofessionalisme. Michels was daar
continu mee bezig: we moesten niet meer
als amateurs maar als profs denken. Dat
vroeg automatisch om een prioriteit en die
lag bij de club en niet bij het Nederlands
Foto: Jan Sterk
Koninklijke Belgische Voetbalbond
Onder <1* Hog*
Banket
UITNODI Git
aangeboden door K. B.V.B. in de salons Vanhellemon t,
Van Eycklaan, 14, te Antwerpen,
op Zondag 16 April 1950, te 19 uur,
ter gelegenheid van de
internationale voetbalwedstrijd
BLLG.IE-N E. DE. RL AN D
De Heer...E3EBiamSS~$ES[SK-..
STADSKLEDIJ
Uitnodiging voor een banket na de wedstrijd
België - Nederland (2-0) op 16 april 1950. De heer
Nederlandse Speler was aanvoerder Joop Stoffelen.
elftal. We kwamen steeds verder in de
Europa Cup en de beker, zodat we nóg
meer gefocust waren op de eigen club. Dat
was vooral een geestelijke belasting. Het
Nederlands elftal kwam daar dan nog bij en
dat kwam niet altijd goed uit, hoe graag ik
er ook in speelde. Het niveau van het
Nederlands elftal leed onder de aandacht
voor de clubs. Naar verhouding was het
Nederlands elftal internationaal minder
sterk dan Ajax nationaal. Het talent was er
wel, maar het team was geen eenheid. We
waren te weinig gefocust op het resultaat en
werden voor alle grote toernooien
uitgeschakeld. Als enkele dagen na een
interland Ajax - Feyenoord op het
programma stond, speelde dat duidelijk
mee in je hoofd. De club ging voor.'
Ook de rivaliteit tussen Ajax en Feyenoord
ging een rol spelen. Zij was zelfs van invloed
op het missen van het WK 1966 in
Engeland. In de kwalificatiewedstrijd thuis
tegen Zwitserland experimenteerde
bondscoach Dennis Neville met Ajacied Co
Prins. Hij zette de middenvelder
rechtsbuiten. Het experiment en de
wedstrijd (0-0) flopten, waarna vooral Prins
veel kritiek over zich heen kreeg, onder
andere van Feyenoorders. De Ajacieden Co
Prins, Henk Groot en Piet Keizer waren
hierover zó gepikeerd, dat zij bedankten
voor de beslissende return, die met 2-1
verloren ging.
159
'CO vriesvers Royco
