de Leeu
M N|É? A
Foto: Louis van de Vuurst
De ontdekking dat er zonder rivaal niets is.
Hij schudde zijn hoofd en vermande zich.
'Tegenstanders zijn er in deze wereld nog
genoeg, het wordt alleen hoog tijd voor een
nieuwe. Want als je niet meer kan
verliezen, valt er nog maar weinig te
winnen!'
Johan Cruijff had het zelf gezegd kunnen
hebben. Richard grinnikte en ging voorbij
de televisiezaal naar buiten, de cour op. De
goals stonden er vergeten bij, de netten al
binnengehaald voor de vakantie. Voor zich
zag Richard de doelpunten die hij hier in
de loop van de jaren gemaakt had, in zijn
hoofd weerklonk het machtige geluid van
de bal die de touwen raakt na een
striemend schot. Vanaf vandaag was het
allemaal plotseling verleden tijd.
Hier, op dit grasveldje, waren illusies
geboren, hier waren illusies voorgoed
verloren gegaan. Hier was zijn droom om
ooit de gevierde middenvoor van Ajax te
worden, gestrand in een overvloed aan
werkelijkheid.
Richard liep naar het midden van het veld.
Hoe vaak had hij niet hier gestaan voor de
aftrap van weer een wedstrijd die minder
belangrijk was dan hij eigenlijk wilde? En
hoe vaak had hij dan niet in stilte gezworen
ooit hier terug te keren als succesvol
voetballer? Om iedereen te tonen dat ze
hem al die tijd ten onrechte zo achteloos
behandeld hadden. Om te bewijzen dat hij
wel degelijk iemand was. Hij draaide zich
om.
'Ik kom terug!' riep hij uit, zijn vinger
priemend naar de koepel. 'Hoor je me, ik
word iemand, en dan kom ik terug!
Begrepen?'
'Begrepen?' echode het statige gebouw
onverschillig. Wat had het ook anders
kunnen antwoorden?
Richard liep terug naar binnen. Vanuit de
recreatiezaal hoorde hij rumoer. Daar
vierden zijn klasgenoten het einde van het
jaar, het einde van de examens, het begin
van de vakantie, het begin van, ja, het
begin van wat eigenlijk? Studeren leek hem
een gruwel na zes jaar kostschool. De
duizenden en duizenden verplichte uren in
de studiezaal hadden hun uitwerking niet
gemist. Stilletjes liep hij naar de studiezaal
waar zijn tas reeds ingepakt op hem stond
te wachten. Een groepje feestvierders riep
hem vanuit de verte, maar hij reageerde
niet. Geen zin in dat gedoe, hij was hier al
veel te lang geweest.
Hij haalde een hand door zijn haar en liep
met zijn tas over zijn schouder naar de
hoofdingang. Hij opende dezelfde deur als
die waar hij zes jaar geleden voor het eerst
door naar binnen was gegaan. Ditmaal
De afgelopen twee seizoenen publiceerde
Rick de Leeuw in Ajax Magazine het
verhaal van Richard Koningeen jongen
die door wreed toeval als twaalfjarige op
een katholieke jongenskostschool belandt.
Daar houdt hij zich staande met hulp uit
onverwachte hoek. De zestien
afleveringen van het verhaal zijn bewerkt
tot de roman 'De laatste held', die in
augustus bij Nijgh en Van Ditmar
verschijnt.
echter mocht hij naar buiten. De zon
scheen en het rook naar de lente. De geur
van belofte hing in de lucht. Hij hoorde
een pauw schreeuwen in de verte.
'Wacht maar,' fluisterde hij. 'Ik kom terug.
Heus, ooit kom ik terug!'
Zachtjes sloot hij de hoge houten deur
achter zich en liep de lange oprijlaan af.
Zonder omkijken, zijn toekomst tegemoet.
ETNDE
AJAX MAGAZINE JUNI 2000
