Panhuis, jongens die ik later weer bij de Al
tegenkwam.'
Harms probeert vijfentwintig jaar
begeleiding samen te vatten maar de
verschillen zijn zo groot dat er geen
gemakkelijke omschrijving te maken is.
'De gang van zaken rond de
jeugdwedstrijden is absoluut niet te
vergelijken met die van toen. Er was geen
bus die de jongetjes naar de tegenstander
bracht. Alle ouders verzamelden bij Ajax
en in colonne gingen we naar de
uitwedstrijd.' Ook de rol van Harms zelf
werd in de loop der jaren anders. In het
Foto: Louis van de Vuurst
begin deed hij de wedstrijdbespreking, de
verzorging en de coaching helemaal alleen.
Nu zijn er een trainer, een fysiotherapeut
en een leider bij. Bij de C-junioren ging
Harms werken met trainer Cees Groot.
'Dat was in een periode dat Cees in zijn
eentje dertien elftallen trainde. Toen was er
nog niet voor elke groep een trainer zoals
nu. Iedereen vond het heel normaal dat hij
de hele dag op het veld stond.'
Mentaliteit
In 1980 maakte Harms de overstap naar de
Al. Met een tussenpoze van twee jaar
omdat toen zijn zoon Ruud in de Al zat,
bleef hij het hoogste jeugdelftal twintig jaar
trouw. Hij kan geen voetbalwedstrijd
kijken of er zit wel een jongen bij met wie
hij gewerkt heeft. Hij wordt dan ook
geregeld overvallen door weemoed. 'Vaak
denk ik: liepen ze maar hier. Bij Edgar
Davids heb ik dat het sterkst. Dat is zo'n
fantastische voetballer. Hadden we hier
nog maar zo'n speler. En dat geldt ook
voor Van der Sar.'
In de loop der jaren is er veel veranderd op
trainersgebied, maar ook op het gebied van
kleding. Vroeger had iedereen zijn eigen
kleur trainingspak. Nu krijgen de spelers
aan het begin van het seizoen een enorm
pakket: twee trainingspakken,
trainingskleding, hotelpakken, zeven paar
schoenen, waaronder loopschoenen,
hotelschoenen, kicksen met korte en lange
nop en kunstgrasschoenen. Te veel om op
te noemen. Voorheen betaalden de jongens
zelf hun kicksen, waar zij dan ook heel erg
zuinig op waren. Nu wordt snel om een
paar nieuwe schoenen gevraagd. 'Het kost
toch niets.'
Harms vindt dat tekenend voor de huidige
generatie voetballers. Spelers zijn
gemakzuchtiger geworden. 'De generatie
van Van 't Schip en Silooy is dan ook een
hele andere dan die van nu. Daar kan
niemand iets aan veranderen. Vroeger
werden de jongens door hun vader en
moeder gebracht en dat gaf een aparte
gezelligheid. We hadden veel meer contact
met de ouders. Tegenwoordig zie je de
vader en moeder van spelers in de hogere
leeftijdsgroepen helemaal niet meer. Ze
worden gehaald en gebracht met busjes.
Daarnaast zijn de gedachten over voetbal
in mijn ogen veel te veel veranderd, ook al
dragen wij altijd uit dat je voetbalt omdat
je het leuk vindt en niet om een andere
reden. Maar geld speelt momenteel een
veel te belangrijke rol. Jongens waren
vroeger blij als ze naar het tweede elftal
mochten. Dan kon je aardig voetballen. Je
kwam op amateurbasis in het tweede en
dan moest daar gestreden worden voor een
contract. Nu bestaat die selectie volledig
uit contractspelers. De zaakwaarnemers en
hun spelers hebben het voor het zeggen.
Doordat jongens vroeg hun geld
verdienen, maar eigenlijk nog een tijd te
gaan hebben in de jeugd, worden naar
AJAX MAGAZINE JUNI 2000
111
