Gerard van der Lem: van
lastpost tot oefenmeester
ouvt utrvt
Als halverwege het interview de eerste sigaar tevoorschijn komt,
wordt pas echt duidelijk dat hij het naar zijn zin heeft in
Alkmaar. Tevreden achterover leunend verhaalt Gerard van der
Lem over het trainerschap bij AZ, de dag waarop hij als
recalcitrant lastpostje werd verwijderd uit de jeugdopleiding van
Ajax, de maatschappelijke normvervaging en de voetbalhelden
van weleer. Verhalen die vergezeld worden door vrolijk
kringelende sigarenrook. Domweg gelukkig... in de
Alkmaarderhout.
Een groot bureau in een ruimte van
hooguit twee bij twee meter, meer schijnt
hij niet nodig te hebben. In de schaduw
van het oude, doch knusse stadionnetje
van voetbalclub AZ bevindt zich in een
veredelde wooncontainer het onderkomen
van de hoofdtrainer. Een ruimte gelardeerd
met voetbalherinneringen. Links een
poster met daarop 'zijn' AZ-selectie en op
het bureau het vorig jaar verschenen
boekje over FC Amsterdam. De blikvanger
in het geheel is echter de ingelijste foto die
Van der Lem ooit van zijn ex-collega's uit
de hoofdstad ontving. De momentopname
brengt de aanschouwer terug in 1992,
terug naar het Olympisch stadion, enkele
ogenblikken na het in ontvangst nemen
door Ronald Jonges
foto's Louis van de Vuurst
van de UEFA Cup. Een uitgelaten Louis
van Gaal neemt zijn toenmalige assistent in
een vlaag van oprechte vreugde op de nek.
De even uitgelaten Van der Lem, met de
zojuist veroverde trofee stevig in de
knuisten en een royale glimlach op het
gelaat, viert het feestje volop mee. Het is
ook zijn prijs. Al kost het hem moeite dat
laatste toe te geven. Feit blijft dat met de
winst in het UEFA-Cuptoernooi een
AJAX MAGAZINE MEI 2000
