waar structuren zo belangrijk worden, kun
je ervan uitgaan dat bepaalde zaken
behoorlijk mis gaan. Dat levert nieuws op.
Ik heb sportjournalistiek altijd de mooiste
vorm van journalistiek gevonden, omdat je
per definitie een primeur hebt. Er is altijd
een uitslag, er gaan en komen spelers en er
is vaak wat aan de hand. Reken er maar op
dat er bij Ajax, Feyenoord en PSV binnen
vijfjaar grote onthullingen zullen komen
over financiële malversaties. Bij de grote
clubs worden de interviews meestal van
tevoren gelezen, dat beschouw ik als een
kwalijke zaak. Omdat de pers niet in alle
geledingen het bedrijf kan controleren,
maak je de situatie rijp voor malversaties,
waardoor de onthullingen des te harder
zullen aankomen. Daar ben ik van
overtuigd en ik vind het heel belangrijk dat
je dit in het verhaal zet! Het beleid moet
volstrekt doorzichtig zijn. Ik heb overigens
de indruk dat Van Praag dit ook wil.'
s
De veranderingen volgens Holman
'Ik weet niet waaraan het pu echt ligt dat
Ajax niet alles eruit haalt. Het kan niet
alleen aan Jan Wouters gelegen hebben.
Misschien moeten er nog wat spelers
worden gekocht. Ook ik heb Machlas zien
spelen bij Vitesse, toen was hij een stuk
sneller. Wat is er nu met hem aan de hand?
Ik vermoed dat er veel gaat veranderen bij
Ajax. Van Os en Van Praag zullen
weggaan, net als Sjakie Wolfs, Bobby
Haarms en Hans Westerhof. Het zou me
niets verbazen als Kales voor een mooie
baan in het bedrijfsleven kiest. Er komt een
gloednieuwe, verjongde top. Gericht op het
Amerikaanse, materialistische model.
Daardoor zal de druk op alle spelers verder
toenemen, maar ik denk dat het
uiteindelijk wel goed komt.'
Het voetbalverleden van de auteur/journalist
zelf
'Ik dacht vroeger altijd dat voetbal een
metafoor was voor het leven. De bal
afpakken, op elkaar jagen, scoren en
dergelijke. Ik zag daar een verband in.
Tegenwoordig vind ik dat onzin. Voetbal is
gewoon voetbal. Meer is het niet. Nee, ik
wilde zelf nooit voetballer worden. Ik wist
al heel snel dat daar mijn talenten niet
lagen. Ik wilde wel trainer worden. Ik kom
oorspronkelijk uit het onderwijs, heb les
gegeven op een huishoudschool voor
uitsluitend jonge meiden van dertien tot en
met achttien jaar. Uit die tijd stamt nog
een aardige anekdote. Ooit had mijn
school een gezamenlijke sportdag met de
Don Bosco-school, waar Louis van Gaal op
dat moment gymleraar was. Ik kan me nog
goed herinneren hoe ik over die
voetbalvelden ergens in Oost liep en
plotseling één kort fluitje hoorde (Holman
veert op en doet voor hoe dat ongeveer
ging). Ik keek om en herkende Van Gaal
direct. Nou, ik zweer het je, binnen een
minuut stonden al die jongens van de Don
Bosco in een streep langs de lijn. Keurig in
de rij, op volgorde van lengte! (Gierend:)
Ik kon zelf fluiten wat ik wilde, maar die
meiden van mij waren nergens te
bekennen. Die moest ik uit de Hema halen,
zaten ergens sigaretten te roken of liepen
achter de jongens van de Don Bosco aan.
"Wat een goede leraar is dat," dacht ik
direct. Ik vind het heel jammer dat Van
Gaal nooit een boek heeft geschreven over
zijn opvattingen en trainingsmethoden,
zoals Wiel Coerver wel heeft gedaan.
Overigens heb ik wel wat kritiek op de
werkwijze van Van Gaal bij Barcelona. Dat
terugvallen op de successen van Ajax door
dat hele team te kopen, vind ik wel wat
goedkoop. Wij Ajacieden verweten dat
PSV vroeger altijd.'
Zijn mooiste voetbalherinnering
(Na een zeer lange stilte, waarbij zijn hoofd
enige tijd in de handpalmen verdwijnt:)
'Dat is de wedstrijd Arsenal - Chelsea
geweest, in Engeland. Een overwinning
voor Arsenal, ik was toen zeventien jaar.
Het stadion had een prachtige sfeer. Ik
vond werkelijk alles mooi: de shirtjes, de
omgeving, mijn aanwezigheid. Ja, mijn
'Ik dacht vroeger altijd dat
voetbal een metafoor was
voor het leven. De bal
afpakken, op elkaar jagen,
scoren en dergelijke.
Tegenwoordig vind ik dat
onzin. Voetbal is gewoon
voetbal'
AJAX MAGAZINE MEI 2000
