r
a
r
j
V'
(rond de eeuwwisseling heette het stadion
in de volksmond Paradise, later kwam de
naam Parkhead in zwang, naar de buurt
waarin het stadion gevestigd is).
Op 20 augustus 1892 openden Celtic en
Renton het nieuwe stadion, dat een
capaciteit had van 46.000 toeschouwers.
Drie jaar later kocht Celtic het complex
voor 10.000 pond. Celtic Park was de
eerste tientallen jaren van zijn bestaan het
belangrijkste (sport)complex van
Schotland. In 1897 vond er het WK
wielrennen plaats, in 1911 waren er de
kroningsfeesten van George V en
gedurende de Great War van 1914-1918
demonstreerde men er oorlogsmaterieel.
Ook droeg men er regelmatig massale,
katholieke kerstdiensten op.
Condens
Celtic Park was een vooruitstrevend
stadion. In 1893 speelden Celtic en Clyde
er al een wedstrijd onder kunstlicht. De
proef was geen succes, want de bal raakte
geregeld de over het veld gespannen
lichtdraden. Er was een luxe clubhuis, het
pavilion, en in 1898 verrees er zoiets als
VIP-boxen, met ramen en opklapbare
stoelen met zachte kussentjes. Deze boxen
in de Grant Stand (genoemd naar de Ierse
zakenman James Grant die de bouw
betaalde) waren geen succes: door condens
op de ramen was de wedstrijd amper te
zien! Toch steeg de Grant Stand vanaf 1904
in aanzien: door een brand die de
hoofdtribune had verwoest deed de Grant
Stand tot 1929 dienst als hoofdtribune. Dat
jaar verving de nieuwe South Stand de
afgebroken Grant Stand. Vanaf dat
moment konden ruim 80.000
toeschouwers de verrichtingen van Celtic
bijwonen. De staantribunes achter beide
doelen werden in de volksmond Celtic End
en Rangers End genoemd, naar de
supportersgroeperingen die er tijdens de
altijd beladen derby tussen Celtic en het
protestantse Glasgow Rangers, The Old
Firm', plaatsnamen. De animositeit tussen
beide supportersgroepen is bijzonder
groot. Een nog onschuldig voorbeeld
hiervan is het feit dat de Celtic-supporters
in 1967 weigerden naar de Rangers End te
verhuizen; die tribune was na
verbouwingen beter bestand tegen de
elementen, maar dat interesseerde de
Celtic-fans niet.
De laatste vijfendertig jaar is Celtic Park
flink veranderd. Het stadion werd
moderner, dus de capaciteit liep steeds
verder terug, tot de 34.000 toeschouwers
van vandaag. Grondig verbouwd werd er
tussen 1965 en 1974, Celtics succesperiode
met talloze landstitels en één Europa
Cup 1. De uitgebreide North Stand werd zó
verruimd, dat de achterste elf rijen over het
erachter liggende kerkhof'hangen'. In
1971 verrees een gewelfd dak over de
tribune aan de South Stand, die
tegelijkertijd werd omgebouwd tot een
tribune met louter zitplaatsen. Twintig jaar
Met de naam 'Celtic'
eerde de oprichter van
de club, pater Walfrid,
de Keltische
voorvaderen van de
vele Ierse emigranten
in zijn parochie. Als
clubkleur werd groen
gekozen, voor leren de
enige echte kleur, en
in het clubwapen
domineerde het
nationale symbool van
Ierland, het klaverblad.
Exterieur van Celtic
Park in 1967.
AJAX MAGAZINE MEI 2000
211
