'NffitMANP ISEEN KÖUP LAND,
DE MENSEN ZtfN WARM'
Wat vind je van de Nederlandse competitie?
Er wordt weieens gekscherend over de
Mickey Mouse-competitie' gesproken. Kun
jij je daarin vinden?
Verontwaardigd: 'Dat vind ik absolute
onzin. Als dit de Mickey Mouse-competitie
is, wat is Ajax dan? Tom Jerry soms?
Kom op zeg, wat een flauwekul. Hoe moet
Feyenoord dan genoemd worden? En PSV?
Het getuigt van weinig respect om Ajax in
de Mickey Mouse-competitie te laten
spelen. Ajax heeft alles, maar dan ook alles
gewonnen wat een ploeg kan winnen. Geen
enkel team in de wereld kan ze dat
nazeggen. Zelfs in 1995 was Ajax nog de
allersterkste. Dan praten we over een
periode van vijf jaar terug.' Filosofisch:
'Vijf jaar is in de geschiedenis helemaal
de ploeg weggaan op trainingskamp voor
een belangrijke wedstrijd, moet je je
telefoon uitzetten. Er wordt dan optimale
concentratie verlangd. Ook wij
topvoetballers zijn gewone mensen. Als je
een keer slecht slaapt voor een belangrijke
wedstrijd, kan dat je spel ook aantasten.
Dat kost kracht. De omgeving en familie
van een voetballer zijn heel belangrijk voor
zijn prestaties op het veld.'
Je bent nu bijna driejaar in Nederland. Wat
vind je hier leuk en wat niet?
'Laat ik beginnen met het onaangename.
Iets wat ik heel vervelend vind, maar dat is
overal in Europa zo, zijn de
bureaucratische handelingen bij het
aanvragen van een visum. Als ik mijn
ouders of andere familie wil uitnodigen om
bij mij te komen, moet ik nog iedere keer
een berg papieren invullen. Dat is echt
verschrikkelijk. De ambassade wil nog
steeds weten waarom mijn ouders naar
Nederland komen. Moeten ze allerlei
vragen beantwoorden.
Het goede van Nederland zit in de mensen.
Het is een koud land, maar de inwoners
zijn warm. Ik kom vaak bijzondere mensen
tegen. Vrijwel altijd aardig. Toen ik
geblesseerd was, veranderden de mensen
niet in hun houding tegenover mij. Dat
betere prestatie leidt?
'Ja, natuurlijk. Als je thuis problemen hebt,
beïnvloedt dat automatisch je spel. Als
mijn zoontje ziek zou zijn, en dan bedoel
ik niet een verkoudheidje, weet ik zeker dat
het mijn spel zou beïnvloeden. Als we met
vond ik prettig. Als ik herkend werd, zei
men altijd iets opbeurends. Iets als: "Hé
Shota, volhouden! Als jij terug bent, zal het
weer beter gaan met Ajax." Het is altijd fijn
als de supporters en de mensen op straat
aardig tegen je zijn als je je in een
vervelende fase bevindt.'
Voel je je nu verplicht om al die fans volgend
seizoen weer de echte Shota Arveladze te
laten zien?
'Nee. Eerst wil ik dat voor mezelf bewijzen.
Dat is heel belangrijk voor me, want dan
weet ik dat het goed zit. Soms moet ik
tegen mezelf zeggen: je kunt het heus nog,
je bent het niet verleerd. Uiteindelijk ben
ik zelf degene die als eerste voelt of alles
weer goed is hersteld. En dan komen de
fans vanzelf aan hun trekken.'
Hoe zit het met je ambities? Droom je
weieens van Spanje of Italië?
'Natuurlijk heb ik dromen. Maar ik ben
ook realistisch. Ik zit nu bij Ajax en dat
betekent dat ik hier zo goed mogelijk moet
presteren. Hier gebeurt het voor mij. Het
heeft dan ook geen zin om te gaan liggen
dromen over een carrière in Spanje of
Italië. Maar wanneer ik hier goed speel,
komt de interesse vanzelf. Voor iedere
voetballer is spelen in Italië of Spanje een
droom. Trouwens, mijn grootste droom is
al vervuld: spelen bij Ajax.' Met pretoogjes:
'Maar ja, als je grootste droom is
uitgekomen, komen er weer nieuwe
dromen...'
AJAX MAGAZINE MEI 2000
17
