VAN INTERNAAT TOT
'En hier sliepen we dan.'
Richard sloeg het gordijntje open en liet de
cameraploeg voorgaan.
'Tsjongejonge,' mompelde de verslaggever.
'Dat iimietveel, hè?
Richard lachte bescheiden.
Het is zaak nu een gewone jongen te
blijven, schoot het door zijn hoofd. Net als
Cruijff in de film. Gewoon gewoon blijven!
'Ach ja, hoe was dat vroeger...' Hij haalde
zijn schouders op en glimlachte, op zo'n
bijna verontschuldigende manier. Hij zag
in de ogen van de verslaggever dat het zijn
uitwerking niet miste.
'...het was natuurlijk geen pretje om op
kostschool te zitten, maar met z'n allen
maakten we er maar het beste van.'
VOETMlVEKflAAE
door Rick de Leeuw
foto Louis van de Vuurst
Ja, dat was het goede antwoord. Altijd
zeggen dat er saamhorigheid was. Zoiets
zei Cruijff trouwens ook in 'Nummer 14'.
Met zijn broer was Johan terug in de buurt
waar hij geboren was, Betondorp. Ze zagen
die vervelende buurman die vroeger altijd
de bal afpakte. De verzuurde oude man
die, schoffelend in zijn kleine voortuintje,
vol misprijzen moest toezien hoe niet hij,
maar dat schoffie van toen de held van de
straat geworden was. Schitterende scène.
'Nummer 14, Johan Cruijff was Richards
lievelingsfilm. Nadat hij die samen met zijn
zus Marijke in de bioscoop gezien had werd
er ook over zijn leven zo'n film gemaakt.
Van Internaat Tot International'
- De ontroerende film die u niet mag missen -
Richard Koning, de beroemde voetballer.
Met hemzelf in alle rollen. Een voorbeeld
voor de jeugd, een held voor heel het land.
Als wereldberoemde spits van Ajax en het
Nederlands elftal keerde hij terug naar de
plekken van zijn jeugd. Het park, de lagere
school, en nu dus de slaapzaal van de
kostschool. Straks een interviewtje met
Koeleman. Was opeens poeslief toen ze een
uur geleden hier aankwamen. Deed alsof ze
altijd de beste vrienden waren geweest, de
slijmbal!
Richards bed is onopgemaakt en ziet er
beslapen uit. Foutje van de regie. Het moest
er hier uitzien alsof het gekoesterd werd, als
een dierbare plek, een bedevaartsoord voor
alle voetballiefhebbers van Nederland. Snel
propte hij zijn pyjama onder zijn kussen en
keek met gespeelde verbazing naar de
voetbalschoenen die onder in de kast
stonden.
'Kijk nou eens, mijn oude kicksen! Dat ze
die hier nog altijd hebben bewaard!
Hij pakte ze op en liet ze zien aan de
camera. De kluiten onder de noppen waren
nog vers, maar hopen dat ze dat niet
opmerkten.
'Zo te zien is er onlangs nog op gespeeld,'
merkte de verslaggever droog op.
Richard had er op slag geen zin meer in en
pakte zijn tandenborstel. Genoeg voor nu.
Het was bovendien al laat, over vijf
minuten begonnen de lessen. Als hij zich
haastte was hij nog gemakkelijk op tijd. Hij
had zijn boeken al klaarliggen in de
studiezaal. Eerste uur scheikunde. Terwijl
hij zijn tanden poetste hoorde hij
Hanenberg gehaast de slaapzaal binnen
lopen.
'Nog vijf minuten en de lessen beginnen,
156
AJAX MAGAZINE MEI 2000
