hard voor, ook al voel ik me af en toe
slecht. Gelukkig is het maken van
doelpunten altijd goed voor het
zelfvertrouwen.' In de wedstrijd tegen AZ
scoorde Arveladze niet alleen twee maal,
maar haalde hij ook een bal van de lijn.
Typeerde deze actie zijn vechtlust? 'Om
heel eerlijk te zijn kom ik liever niet terug
bij een corner voor de tegenpartij. Ik blijf
liever voorin hangen. Maar goed, ik stond
er nu toch, dus het was een lekker gevoel
om die bal van de lijn te halen. Het was
overigens niet de eerste keer. In Turkije
heb ik het ook een keer gedaan. Dat was bij
een 1-0 voorsprong in de laatste minuut
(lacht). Tegen AZ stond het al 3-1 voor
ons. Maar dat neemt niet weg dat ik het
wel lekker vond.'
In verschillende interviews liet Arveladze
weten dat de revalidatieperiode na de
knieoperatie hem zwaar is gevallen. Alleen
maar aan voetballen denken en onderwijl
zelf niet spelen, het heeft zijn hoofd
gepijnigd. Hij doodde de tijd met lezen, tv
kijken, kaarten en spelen met zijn zoontje
Giorgi. Arveladze: 'Ik denk dat dit voor
iedere voetballer geldt. Als je een
spierscheuring hebt, weet je dat je na
verloop van tijd weer zult spelen. Maar na
een operatie blijft het altijd afwachten hoe
lang het herstel duurt. Dat vreet aan je.
Iedereen vraagt ook voortdurend hoe het
met je gaat, hoe lang het nog duurt en
dergelijke. Daar word je op het laatst
helemaal gek van. Want je weet het
antwoord zelf ook niet.' Zuchtend:
'Gelukkig gaat het nu echt goed, ik voel per
week verbetering. De dokters zijn
optimistisch. Zij hebben me verzekerd dat
het allemaal wel goed komt. Ik zal in de
vakantietij d veel aan krachttraining
moeten doen om aan het begin van het
volgende seizoen weer op mijn oude
niveau terug te komen. Dat vind ik niet zo
erg, want ik ben tijdens mijn vakanties
toch altijd actief bezig met beach volley,
tennis, hardlopen en dergelijke.'
Was de druk niet groot voor je, toen je eerder
dan je zelf had gewild je rentree in het eerste
moest maken? Wat voor een ploeg trof je
aan?
'Ik had inderdaad nog wat langer aan mijn
herstel willen werken, maar toen Nikos en
Brutil geblesseerd raakten, moest ik wel. Er
waren geen spitsen meer. Ajax is bezig met
het bouwen aan een nieuwe ploeg. Hier is
tijd voor nodig. Voor veel spelers is Ajax
nieuw en zij moeten wennen aan het Ajax-
systeem. Dat hoort erbij. Ik denk dat er
groei in de ploeg zit, hoewel er enkele
veranderingen nodig zijn. Maar ik heb
zeker goede hoop.'
Toch moet het een wereld van verschil
zijn met Shota's debuut in het seizoen
1997-1998. Het 'onoverwinnelijke' Ajax
van toen pakte de dubbel en Arveladze
werd topscorer. Beteuterd zegt hij: 'Ik heb
het gevoel dat ik daarna twee seizoenen
heb gemist. Vorig seizoen raakte ik na de
eerste wedstrijd tegen Willem II
geblesseerd aan mijn lies. Ik miste toen
meteen al een stuk of zeven wedstrijden.
Daarna heb ik een paar wedstrijden
meegedaan, maar in november 1998
raakte ik in de wedstrijd tegen
Olympiakos voor de Champions League
geblesseerd aan mijn knie. Ik heb toen vier
maanden niet gespeeld. Achterafheb ik
een fout gemaakt door me niet meteen in
februari 1999 te laten opereren. Want ook
naderhand bleef ik sukkelen. Had ik me
toen meteen laten opereren, dan was ik
vanaf het begin van dit seizoen
beschikbaar geweest. Ik heb nu veel
kostbare tijd verloren. De fans hebben de
echte Shota Arveladze alleen in het eerste
seizoen gezien.'
Trainers
Arveladze werkte in drie jaar Ajax al onder
drie verschillende trainers (Olsen,
AJAX MAGAZINE MEI 2000
