Leipzig op het programma' 0J.. de finale tegen Lokomo Frank Verlaat, de onlangs 32 geworden verdediger die vorig jaar terugkeerde bij Ajax, hoeft niet lang na te denken wanneer hem gevraagd wordt naar hét moment uit zijn loopbaan. Toch hoopt hij het binnenkort in te kunnen ruilen voor een nieuw hoogtepunt. 'Op zevenjarige leeftijd ben ik begonnen te voetballen. Bij THEYBB, The Yellow Black Boys in Haarlem. Op mijn veertiende ben ik naar Ajax gegaan. Ik speelde toen in het nationaal elftal van onder de 15. Met dat elftal speelden we een aantal keren tegen Ajax en ik viel dermate op, dat Ajax me wilde hebben. Voor mij een droom die uitkwam. Als vijf-, zesjarig jochie heb ik op televisie het grote Ajax van begin jaren zeventig zien spelen en ook ik raakte besmet met het Ajax-virus. Mijn eerste trainer bij Ajax was Dirk de Groot. Het was aanvankelijk wel een grote overgang. Bij mijn oude club was ik de betere speler, bij Ajax kwam ik tussen allemaal goede spelers. En als Haarlemse jongen moest ik wennen aan de Amsterdamse mentaliteit. Twee jaar speelde ik in de BI, twee jaar in de Al, waarna ik een contract kreeg aangeboden. Maar als centrale verdediger had ik Ronald Spelbos en Frank Rijkaard voor me. De kans op een basisplek in het eerste was dus klein. Daarom werd er tegen me gezegd, dat ik beter eerst maar in militaire dienst kon gaan. Dan had ik dat maar vast gehad, en dat heb ik ook gedaan. In mei 1987 moest ik door een ernstige blessure van Spelbos opeens meedoen in de wedstrijd tegen FC Utrecht. Drie dagen later stond de finale om de Europa Cup 2 tegen Lokomotive Leipzig op het programma. Ik zat toen nog in militaire dienst. Ik was HET MOMENT door Klaas Vos gelegerd in Crailoo, bij Bussum, en kon alleen met het tweede meetrainen. De trainingstijden van het eerste strookten niet met m'n verplichtingen in het leger. Na de wedstrijd tegen Utrecht kreeg ik te horen dat ik mee moest naar Athene. En op de dag van de finale vertelde Cruijff me dat ik in de basis zou staan. Ik moest de spits van Lokomotive voor m'n rekening nemen. Ik ben z'n naam vergeten, maar het was een bonkige spits, die een beetje overeenkwam met mijn postuur. Volgens Cruijff een spits die ik juist aankon. Als je zoiets te horen krijgt, sta je toch wel even te kijken. Maar ik heb die middag toch goed kunnen slapen. Ik had ook niet veel tijd om over van alles na te denken. Ik was natuurlijk wel gespannen, gewoon gezonde wedstrijdspanning, maar ik was niet extra nerveus. Het was eigenlijk voor mij een gewone wedstrijd. Dat komt ook, omdat ik het hele traject naar de finale niet had meegemaakt. Toen ik later bij Auxerre en Stuttgart Europees speelde, was dat anders. Dan maak je alles vanaf de eerste ronde mee en wordt de spanning groter naarmate je dichter bij het einddoel komt. Nu kwam alles zo plotseling Frank Verlaat en de voor Rob Witschge ingevallen Dennis Bergkamp vieren de winst van de Europa Cup voor Bekerwinnaars. Foto: George Verberne en snel en was alles zo nieuw voor me, dat ik geen tijd en gelegenheid kreeg om me gek te laten maken. Het hielp ook enorm, dat Cruijff voor de wedstrijd alleen maar tegen me zei: "die spits is gewoon voor jou, die heb je in je zak, geen probleem". Daar sprak een groot vertrouwen uit. Als een Foto: Yvonne Witte AJAX MAGAZINE APRIL 2000

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2000 | | pagina 204