i
a
li Uil
Ajax 2 op een toernooi
in Estadio Santiago
Bernabéu in Madrid.
Achterste rij vanaf
links: Storm, Van der
Boog, Pen,
Holshuijsen, Kraay;
voorste rij: Blanker,
Weggelaar, Jansssen,
Martinez,
Uitdenbogaard, Van
Geel.
tijdens de jeugdopleiding over
wedstrijdvoorbereiding had geleerd, werd
onderuitgehaald. Geen strakke koppies,
geen concentratie, niets. Ikzelf was wel
zenuwachtig, want ondanks de matige
tegenstander was het toch mijn debuut in
Ajax 1.'
Ajax trad aan in een semi-fantasie-
opstelling; slechts een klein aantal spelers
voetbalde op hun vaste plaats. Lerby begon
in de spits, Kraay speelde rechtsback,
Guido Pen stond in de basis en Pim van
Dord maakte na ruim een jaar blessureleed
zijn rentree op het hoogste niveau. Het
werd een afgang; Van Dord werd aan alle
kanten voorbij gelopen. Binnen twintig
minuten leidden de Cyprioten met 2-0.
Dat meespelen van Van Dord vind ik
typerend voor het Ajax van toen. Men deed
maar wat. En als je ziet wie er verder in de
selectie zatén: Wim Meutstege, Jan Everse,
Martin van Geel, Karei Bonsink, Guido
Pen. Het waren niet bepaald de
hoogtijdagen van Ajax. Zo'n speler als Pen
woog, bij wijze van spreken, 120 kilo; hij
kon alleen maar hard schieten.'
waarna ik een gele kaart kreeg.'
Beenhakker greep na twintig minuten in en
haalde Peter Boeve naar de kant voor Jan
Everse. Lerby ging weer gewoon op het
middenveld spelen. 'Maar er was niemand
die op dat moment de baas was in het veld,
de boel wakker schudde. We bleven
ronddolen. Bij rust stonden we al met 3-0
achter. Beenhakker was woedend. Hij vond
het een schande. Dat er verloren werd was
nog tot daar aan toe, maar de manier
waarop was Ajax-onwaardig. De
tegenstanders waren vrijwel allemaal
amateurs. Een enkeling was semi-prof.'
Met Simon Tahamata als vervanger voor
Van Dord veranderde er in de tweede helft
aanvankelijk weinig. Na tien minuten
maakte Omonia er zelfs 4-0 van. 'Daarna
ging de conditie meetellen. Omonia
Nicosia zakte wat weg en wij konden ons
een beetje herstellen, zonder overigens echt
gevaarlijk te worden. We verloren met 4-0.
De toeschouwers in het kleine stadion
werden bijkans gek.'
Het was na afloop doodstil in de Ajax-
kleedkamer, weet Kraay zich nog goed te
herinneren. 'De sfeer was tegengesteld aan
die van voor de wedstrijd. Niemand zei
iets, ook Beenhakker niet. In het vliegtuig
was het eveneens doodstil. Niemand
kaartte meer. Toen we donderdagochtend
op Schiphol terugkwamen, reden we
meteen door naar de Meer voor een
straftraining. Beenhakker deelde ook hoge
boetes uit. Ik moest 'slechts' 500 gulden
betalen, omdat ik een B-contract had.'
Desondanks liet Beenhakker
doorschemeren dat hij tevreden over me
was, en ook van Harmsen kreeg ik een
compliment. Ik had er alle vertrouwen in
Opa
Contact met zijn teamgenoten had Kraay
amper. Men liet me aan mijn lot over. Ik
speelde tegen een linksbuiten die mijn opa
had kunnen zijn, zo'n oude kop had hij.
Maar hij scoorde wel twee keer. Eén
doelpunt was mijn schuld: ik wilde een
speler uitkappen, maar dat mislukte.
Meteen werd er gescoord. Uit ergernis gaf
ik even later een tegenstander een beuk,
Drie van de Ajacieden
die met 4-0 van
Omonia verloren.
Vanaf links: Kraay,
Line en Meutsteee.
m
AJAX MAGAZINE APRIL 2000
