"EkmitfKfcKW IKNM NIET MEER PAE IK HET AL PIE T1JP EYE& VOLHOUDEN ALS TWEEPE KEEPER' Beeldbewerking: Niels van Iperen Hoe doe je dat? Fred Grim: 'Ik ben opgehouden zelf mee te werken aan die vergelijking. Ik had in die tijd heel veel interviews. Daarin werd het iedere keer bevestigd. Soms op een positieve manier, maar vaak negatief. Geen interviews dus meer. Ik zei tegen mezelf: je hebt altijd keihard gewerkt, je hebt altijd je best gedaan, op dit moment doe je je best, je traint hard, het gaat goed op de training, geweldig zelfs, maar nu wordt het tijd om het in de wedstrijden te laten zien. En vanaf dat moment ging het beter.' Draaipunt In de ArenA was in het begin duidelijk te zien dat Grim in eerste instantie zijn eigen verwachtingen niet kon waarmaken. Sommigen twijfelden aan de juistheid van de nieuwe status van 'de man achter Van der Sar'. Kon hij het wel aan? Grim bleef overtuigd van zijn eigen kwaliteiten, maar verbaasde zich wel over het plotselinge onvermogen. Ook hem ontging het niet dat hij zichzelf niet was. Fred Grim: 'Dat heeft in eerste instantie met je gevoel te maken. Ik voelde me niet helemaal thuis, hoe gek dat ook mag klinken. En dat kon ik net zo goed terugzien in mijn acties als het publiek. Ik kreeg heel vaak te horen: zo kennen we je niet, zo ben je niet. Wat men bedoelde was dat ze persoonlijkheid misten in het veld, en zelfvertrouwen. In mijn normale doen breng ik dat juist wel. En men had gelijk. Ik herkende mezelf ook nauwelijks. En toch ben ik nooit gaan twijfelen aan wat ik kan. Ik moest gewoon ophouden met zeuren en nadenken, en gewoon mijn wedstrijden gaan spelen. En dat lukte. Het draaipunt was de wedstrijd tegen Vitesse. Daar begon ik met een goed gevoel aan, maar toen een actie echt falikant mislukte, wist ik dat het zo niet verder kon. Vanaf dat moment groeide ik naar mijn eigen niveau. Nu voeg ik iets toe. Toen ik me eenmaal weer beter voelde, ging ik vanzelf meer sturen. Die neiging heb ik van nature, alleen kwam het er in het begin niet van omdat ik te veel met mezelf bezig was. Eigenlijk heeft die matige periode niet eens zo lang geduurd. Het vreemde was dat het begon met het Amsterdam-toernooi. Daarvoor had ik nergens last van. Ik genoot van mijn rol als eerste keeper. Maar op dat toernooi werd ik opeens door de druk bevangen. Wouters heeft gezegd dat het vanzelf weer goed zou komen. Gelukkig had hij gelijk. Een onderdeel van het probleem was dat het hele team niet draaide. We speelden noodgedwongen met verdedigers die geen verdedigers waren. En als het dan niet loopt, kom je er zelf ook minder gemakkelijk in. Het is gemakkelijker als het team er staat en dat je er dan inkomt. Nu was iedereen iedereen nog aan het zoeken. Er waren er meer die daardoor uit hun doen waren. Het zelfvertrouwen was ver weg. Bij sommige spelers is dat zelfvertrouwen nog steeds niet helemaal terug. En dat zie je vrij gemakkelijk terug op het veld. De trainers zijn daar de hele tijd mee bezig. Dat zelfvertrouwen moet terug. Alleen dan kan Ajax functioneren. Dat betekende in de AJAX MAGAZINE APRIL 2000 13

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2000 | | pagina 13