'/I Is Spilir virioor ji, maar dart kon ji toch nOff met un floitI ffivoil hit viid afóaan als ji zil{ %oid fiispiild had./lis tramir spookt hit vul lan^ir door ji hoofid ais ji viriorin hifa' Misschien zoek je een nuance-verschil, maar ik wil hoe dan ook altijd aanvallend blijven spelen.' Close-up Met een satanisch genoegen schakelen de verschillende regisseurs de camera die het gezicht van de geplaagde trainer in close- up gevangen houdt. Ajax stond achter en leek te gaan verliezen van De Graafschap. Totdat Nikos Machlas een bevlieging kreeg en een onmogelijk schot tot een gelijkmaker verhief. De allesverzengende blijdschap van de Ajax-selectie mondde uit in een innige omhelzing van de trainer en zijn veelvuldig falende spits. Er waren trotse Ajacieden die zich geneerden voor de vreugde om de gelijkmaker tegen De Graafschap. En in het juichen van de trainer werd de opluchting over het uitstel van executie gezien. Of anders was het de opzichtige bevestiging van de goede verstandhouding tussen Wouters en Machlas. Wouters: 'Ik reageer vaker zo. Het was een spannende wedstrijd, en het gebeurde vlak voor tijd. Het was voor Nikos ook lekker dat het hem lukte. Dat was de blijdschap. Het was een belangrijk doelpunt, maar Foto's: Louis van de Vuurst men probeert er te veel in te ontdekken. Er is iets gecreëerd rond Nikos en mij, wat er helemaal niet is. Hij is door mij gewisseld en is daar ontevreden over geweest. Moet hij dan lachend van het veld lopen? Nogal wiedes dat hij teleurgesteld was. Maar meer was het niet. Ik ben daar ook helemaal niet mee bezig. Ik denk niet: o kijk, hij komt naar mij toe, dus nu kan iedereen zien dat er niets aan de hand is. Alsjeblieft zeg, als ik zo moet gaan denken, heb ik geen rustig moment meer. Het zijn dingen die in de krant gemaakt worden, maar die met de werkelijkheid niets te maken hebben. Het gebeurt wel vaker. Ik loop één keer de pers voorbij en ik ben communicatief zwak. Het slaat nergens op, maar men schrijft het zo van elkaar over. Maar eerlijk gezegd kan ik er niet mee zitten. Wat interesseert mij het nou of ik communicatief niet goed in elkaar zou zitten. Wie bepaalt dat? Wat moet ik ermee?' Als al je handelingen onder een vergrootglas worden gelegd, lijkt het me moeilijk om je ontspannen te blijven bewegen. Wouters: 'Als ik schreeuwend opsta en langs de lijn ga staan roepen en we winnen, dan ben je aan het coachen. Doe je hetzelfde en je verliest, dan maak je je spelers helemaal gek. Als je stoïcijns langs de kant blijft zitten en je wint, heb je het allemaal onder controle. Doe je hetzelfde terwijl je verliest, dan geef je zogenaamd geen richting aan, of grijp je niet in. Terwijl ik misschien dingen heb doorgegeven via anderen, gewoon vanaf de bank naar de dichtstbijzijnde speler omdat ik die jongen aan de andere kant van het veld toch niet kan bereiken. Ik kan me niet voorstellen dat ik opsta om iets te roepen, alleen maar omdat men dan denkt dat ik ingrijp. Daar werk ik niet aan mee. Ik weiger ook om daarover na te denken.' De nederlaag Wie Wouters als speler heeft gekend, zal zich zorgen maken over de gemoedstoestand die de trainer heeft getroffen met een overdosis verliespartijen. De speler kon zeer nadrukkelijk niet tegen' zijn verlies. Met alle middelen bleef hij zich tot aan de laatste snik verzetten tegen een nederlaag, hoe onafwendbaar ook. Als trainer moet Wouters een indrukwekkend incasseringsvermogen hebben ontwikkeld om niet paars van woede en frustratie de catacomben in te duiken na het

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2000 | | pagina 37