a
De was even
duidelijk als lastig. Maak
een dia-geluidsserie over
een onderwerp naar keuze.
We kregen 'm in het tweede
jaar van onze onvolprezen
communicatie-opleiding aan de
Hogeschool Holland. School vooral bekend vanwege zijn
prachtige schoolkroeg de Kooi. Het leven lachte ons, drie
gezworen kameraden, toe. De enige zorg was het overhouden
van voldoende geld na weer een onbezonnen avond in de kroeg,
opdat de schamele huur aan het begin van de volgende maand
ook weer betaald kon worden.
Audiovisuele vorming heette het vak, en de
QuctflQi dan maar in handen moeten
fere drietal. De ideeën
vlogen al raplaver tafel en gelukkig kon ik
■bp deze interessante discussie mijn stempel
aardig drukken. Voetbal zou het
onderwerp worden en mijn partners in
crime Hans aBf rank vonden het allang
best. Als ik het verder dan maar zou
regelen. En voetbal was en is Ajax in mijn
beleving. Enig onderzoek in de mediatheek
bezorgde ons het fraaie boek Spel om de bal
van Desmond Morris. Over het hoe en
vooral waarom van voetbal, teruggebracht
tot de essentie van het spel. Dus geen
gekonkel over beurskoersen. Geen gemier
over drie strepen of welk ander niet geheel
onbelangrijk detail dan ook. Nee, gewoon
twee groepen van elf mannen strijdend om
maar één ding: de bal, vervaardigd van
welk materiaal dan ook.
We zouden een dia-geluidsserie gaan
maken over het voetbal, daarbij geheel
zonder toestemming gebruik makend van
door Erik van Leeuwen
foto's uit bovengenoemd boek en
geluidsfragmenten van Jack van Gelder ten
tijde van het zo veel bezongen EK '88.
Toch knaagde er iets. Kijk, lui waren we
zeker, maar we wilden ten overstaan van de
andere jaargenoten zeker niet met een laffe
dia-voorstelling op de proppen komen. En
dus belden we naar Ajax. Want zou het
niet mooi zijn wanneer we een wedstrijd
van deze club zouden kunnen bezoeken,
om daar, gezeten naast professionele
fotografen, onze plaatjes te schieten? Aldus
geschiedde. Ajax gebeld en na een aantal
pogingen kregen we de grote David Endt
aan de lijn. Niet gehinderd door enige
kennis van zaken rondom accreditatie, laat
staan NSP-kaarten, legden we hem ons
idee voor. Endt vond het best maar vroeg
ons wel ervoor te zorgen niemand verder
tot last te zijn. Nee, hoor, mijnheer Endt,
maakt u zich maar geen zorgen. We zullen
niemand verder tot last zijn!
Op zondag 23 februari 1992 was het zover.
Het was koud, maar een felle winterzon
waakte over Amsterdam-Oost met de Meer
als stralend middelpunt. Ajax was nog
gewoon Ajax, Sport7 nog niet eens in de
embryonale fase en dus werd er gewoon
om half drie afgetrapt. Eén fotokaart zou er
op mijn naam klaarliggen bij de
informatiebalie aan de Middenweg en
gewapend met geluidsrecorder, imposante
fototoestellen waarvan we amper wisten
Amsterdamsche Football CU*
w*»"" 23<«« r.
UtoWM* seUSs
oeeft SBBl toegang tot de
214
AJAX MAGAZINE MAART 2000
