P S
studiezaal opgesloten, en daar word ik niet
blij van.'
Hij spuugde op de grond. Een mager zesje.
De grond van het fietsenhok lag bezaaid
met fluimen. Voor de grootste, de vieste,
de groenste of de taaiste konden punten
worden verdiend. Verveling baart lijstjes.
De echte winnaars hingen echter aan het
plafond, soms wel weken, bewonderd door
iedereen.
'Ik ben verdomme geen klein kind! Ik kan
niet tegen onrecht. Straf is okee, maar dan
mag je wel eerst iets verkeerds doen.'
Ketelaar draaide een nieuw shaggie.
'Zoals toen je het veld uit moest omdat je
zogenaamd Koeleman neer wilde halen,'
rakelde Dijkstra de wedstrijd tegen de
surveillanten nog maar eens op.
'Ik raakte hem niet eens! En toch moest ik
eruit!'
'Maar goed dat je hem niet raakte, want als
dat wel was gebeurd, was je niet alleen het
veld uitgestuurd, dan had je onmiddellijk
van school gemoeten.'
'Maar we wonnen toevallig wel,' reageerde
Ketelaar fel. 'Als ik hem niet vanaf het
begin zo had aangepakt had het wel eens
heel anders kunnen lopen.'
Iedereen knikte. Dat was wel waar
natuurlijk.
'De doelpuntenmaker staat in het zonnetje.
Maar als er geen doelpunten worden
voorkomen aan de andere kant win je
nooit! Als ik bijvoorbeeld mee had mogen
doen van de zomer dan had niemand nu
van Panenka gehoord. Daar had ik wel
raad mee geweten. Zo een moet je meteen
aanpakken.'
Het was weer zo ver. Ruim baan voor
Ketelaar.
'Maar dan was West-Duitsland nu
Europees kampioen geweest, en niet
T s j echoslo wakij e.
'Nee, dan hadden wij in die finale gestaan!'
'Maar we hebben die Tsjechen toch
aangepakt? Neeskens eruit, Van Hanegem
rood, als ik het me goed herinner.'
Ketelaar werd bozer en bozer.
'Ik kan niet tegen onrecht. En Van
Hanegem is toen geflikt! Als een kleine
jongen. De grote Van Hanegem!'
Zwaag porde het vuurtje nog wat op.
'Net als jij, je raakte Koeleman niet eens!'
AJAX MAGAZINE MAART 2000
Ketelaar trok woest aan zijn shaggie en
blies de rook krachtig naar het plafond van
het fietsenhok.
Richard lachte.
'Hé Gerard, heb je misschien iets te paffen
voor me?'
'We zouden ze eigenlijk in een hinderlaag
moeten laten lopen,' zei Gerard, Richards
vraag negerend. 'Een val zetten en ze erin
laten lopen!'
'Huh?'
'Kijk, als wij volgens Koeleman
kinderachtig doen, dan moeten we volgens
hem eindelijk eens een keer volwassen
doen. Maar als we eens een keer 's avonds
weg willen, of wat langer opblijven omdat
er een goeie film op tv is ofzo, dan mag dat
niet omdat we volgens diezelfde Koeleman
nog maar kinderen zijn. Hij draait het
altijd precies zo als het hem op dat
moment uitkomt.' Gerard stopte en keek
om zich heen of iedereen nog volgde.
'Laten we een plan bedenken waardoor ze
of het een of het ander moeten beslissen.
Of we zijn kinderachtig, of we zijn het niet.
Ze mogen zelf kiezen!'
Ketelaar spuugde op de grond en grinnikte.
En een voor een begonnen ze te lachen, en
eensgezind schraapten ze hun keel en
spuugden op de grond.
'Luister,' zei Gerard.
Koeleman zat op zijn vaste plek, en keek
met een oog mee naar de documentaire die
op tv was en hield intussen een dreigend
handgemeen bij de tafeltennistafel in de
gaten. Dijkstra en Ketelaar waren verveeld
pingpongballetjes heen en weer aan het
knallen en af en toe vloog er al eens een
batje mee.
'Hé, stil nou 's daar, we kunnen de televisie
nauwelijks verstaan,' riep Zwaag naar de
ruziemakers, vlak voor Koeleman in wilde
grijpen.
'Lekker interessant zeker?' fleemde
Ketelaar terug en sloeg uit alle macht een
balletje richting televisie.
193
