gemis. En dat is niet alleen in Nederland
het geval, maar in heel Europa.'
Weerstand en piekbelasting
'Tweede-elftalspelers kwamen voorheen in
de vertegenwoordigende teams uit en
hadden daar een basisplaats. Vervolgens
komen ze bij het tweede op de bank
terecht. Dat hebben ze nog nooit
meegemaakt! Als zij er niet waren, won het
elftalletje niet. Ze zaten altijd bij de beste
vijf of zes. Nu worden ze geconfronteerd
met het prof-zijn, met contracten en met
managers. Vroeger had je met het spelertje
en zijn ouders te maken. Er komen andere
facetten bij die storend kunnen zijn voor
de ontwikkeling van een jeugdspeler. Bij
het volwassen worden had je vroeger de
dienstplicht te vervullen. Dat had een
positief effect op de voetbalcarrière van een
jongen. Discipline, mentale en fysieke
weerbaarheid en teamverband waren
belangrijke elementen waar dienstplichtige
Foto's: Louis van de Vuurst
Tweede-elftalspelers in de basis bij het eerste elftal in het seizoen 1999-2000
Aaron Mokoena Brutil Hosé
Quido Lanzaat Pius Ikedia
(naar Borussia Mönchengladbach) Christopher Kanu
Mitchell Piqué Kevin Bobson
speelminuten krijgen. Als het eerste team
Europees speelt, zijn er spelers mee op
trainingskamp en die kunnen dan niet
doordeweeks in het tweede spelen. Als er
vriendschappelijke "tv-wedstrijden" zijn,
mis ik ook weer een aantal spelers.
Ook voor de jongens zelf is het moeilijk dat
zij, ook als ze goed hebben getraind, weer
op de bank moeten zitten omdat een
eerste-elftalspeler wedstrijdritme moet
opdoen.
Het tweede elftal zie ik ook als voorportaal
van de aandienende jeugd, de plek waar
talenten hun eerste schreden zetten in het
seniorenvoetbal. Er is voor mij een groot
verschil met vroeger. In de tijd dat
Witschge en Winter nog junior waren, was
de jeugd verder, brutaler. In hun
persoonlijke ontwikkeling waren ze verder,
ondanks dat hun houding ook door ons
wel kritisch werd besproken. Ze waren niet
zo intensief "begeleid".
Nu is de begeleiding veel intensiever. Het
begint al bij de
E'tjes. Alles is
geregeld; transport
van school naar
huis, kleding,
groepsgewijs
lunchen,
studiebegeleiding,
aangepaste
trainingstijden,
noem maar op. Ik
ging vroeger met de
A-jeugd met de bus
naar Lorret de Mar.
Speelden we tegen
Sevilla en tegen
Barcelona in de
finale. Maar we
gingen met de bus.
Nu gaan de D'tjes
geheel verzorgd met
het vliegtuig naar
een groot toernooi
in Barcelona met Paris Saint Germain,
Inter, Manchester United, noem maar op.
Wat is er gebeurd met het jeugdtoernooi
van Blauw Wit? Europa wordt kleiner, de
grenzen vervagen. Het internationale
voetbal ontwikkelt zich en Ajax moet
daarin meegaan. Het is dan heel typisch
dat op Europees niveau er amper
toernooien worden gespeeld voor spelers
tussen 18 en 21 jaar. Dat vind ik een grote
tekortkoming, ook bij de grote clubs. De
ontwikkeling van de jonge speler dient
internationaal gericht zijn, maar er is totaal
geen competitie in dat verband. Een groot
