'Als je twee tot drie keer in de week negentig minuten speelt, krijg je pijntjes. Je moet je erover heenzetten en gewoon doorgaan' A J AX MAGAZINE JANUARI 2000 35 veld inga, maar het geeft toch een ander soort druk. Inzet zal ik altijd hebben, de wil om te presteren ook, maar het idee dat je anderen moet overtuigen van je kwaliteiten maakt dat je jezelf in die fase soms voorbij holt. Ik heb me in sommige wedstrijden wel een beetje over de kop gelopen. Dan doe je te veel, wil je te veel doen. Dat merk je op beslissende momenten, als de kracht je ontbreekt om de juiste handeling uit te kunnen voeren. Ik kan me herinneren dat ik in een wedstrijd al twintig minuten voor tijd het idee had dat ik helemaal niet meer kon lopen.' En toen vroeg je, in het belang van de ploeg, om een wissel? Knopper: 'Nee, dat niet. Ik probeerde zo min mogelijk acties te maken, de gemakkelijkste oplossingen te kiezen en er zo voor te zorgen dat ik zo min mogelijk hoefde te lopen.' Nieuwe trainer, nieuwe kansen Wouters kende Knopper uit de tijd dat hij trainer was van het tweede. Het ontslag van de Deense oefenmeester ten faveure van Wouters betekende voor Knopper het keren der kansen. Knopper: 'Ik heb zeker heel veel aan de trainer te danken. Hij wist welke kwaliteiten ik had en hoe ik ingezet kon worden. Wouters heeft me het vertrouwen gegeven. Toen Morten Olsen hier nog trainer was, wilde ik het liefste in de winterstop verhuurd worden aan een andere club. Ik kwam hier niet aan spelen toe en voor mijn gevoel moest die situatie niet te lang duren. Dat kan niet goed zijn voor een jonge speler. Maar toen kreeg Jan Wouters hier de leiding. Hij vertelde me in een gesprek dat ik in de voorbereiding op de tweede seizoenshelft gewoon moest laten zien wat ik waard was en dat hij wist wat ik wel en niet kon. Hij overtuigde mij ervan dat ik juist beter niet naar een andere club kon gaan. Het trainingskamp in Zuid-Afrika verliep heel positief, met als gevolg dat ik daarna veel aan spelen toekwam. Niet alles op 10, maar ook op 6, rechtshalf. Als je het zo bekijkt is de trainerswissel voor mij goed uitgepakt. Ik ben blij dat het uiteindelijk toch niet zo ver is gekomen dat ik verhuurd ben aan een andere club. Hoe het dan verder was gegaan, zal je nooit weten, maar waarschijnlijk had ik dan op dit moment niet dit niveau gehad. Ik wilde toen zo graag voetballen dat het me echt niet uitmaakte aan welke club ik zou worden uitgeleend. Als ik maar kon voetballen. Alles beter dan bij de selectie zitten en op de wedstrijddag vanaf de tribune te moeten toekijken. Want van trainen alleen word je niet beter. Ik had twee jaar in het tweede gespeeld. Voor mijn eigen gevoel was ik dat niveau ontgroeid en kon ik niks meer leren. Daarom moest er iets gebeuren. Verhuurd dan maar, desnoods. Maar het mooiste was natuurlijk toch gewoon bij je eigen club aan spelen toekomen. En dat is toen ook gebeurd. JF ik de vervanger voor Jari Litmanen als hij geblesseerd was. En dat was duidelijk niet de eerste de beste.' In het begin van het seizoen werd Knopper nog een beetje kriegel als hem de vergelijking met Jari Litmanen werd opgedrongen. Begrijpelijk, want een dergelijke vergelijking is onmogelijk. Knopper is een ander type voetballer. Minder verfijnd; minder geniaal, maar daardoor ook minder breekbaar. Nu hij zich op zijn eigen manier heeft bewezen, maakt de i

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2000 | | pagina 35