Ajax speelde in
Bartelsmans enige
wedstrijd in Ajax 1
vanwege het tenue van
de tegenstander in een
ander shirt dan het
eigen witte met de
rode baan.
Ajax 3, met knielend
derde van rechts Rob
Bartelsman.
Ton Harmsen
Eind jaren tachtig heeft Bartelsman nog
even in de ledenraad van Ajax gezeten. 'Ik
Bartelsman maakte de overgang van
betaald naar semi-profvoetbal mee.
'Binnen Ajax was er aanvankelijk veel
weerstand tegen betalen. Voorzitter Marius
Koolhaas was er faliekant tegen. Betaling
kon gewoon niet, vond hij. Het was een
regenteske voorzitter, conservatief
ingesteld, maar wel een echte Ajax-man.
Betaald voetbal was net iets te nieuw voor
ze, ofschoon Ajax wel altijd een
vooruitstrevende club is geweest. Het
stadion was perfect, de begeleiding in de
jeugd was voor die tijd zeer goed. En men
had altijd uitstekende trainers. Ik heb met
jack Reynolds, Walter Crook, Vic
Buckingham, Robert Thomson en Karl
Humenberger te maken gehad. Prima
trainers, hoewel de oefeningen voor
hedendaagse begrippen simpel waren.
Tussen de paaltjes door pingelen, bal in
één keer stoppen, enzovoort. En veel
lopen. Humenberger was de man van de
Bartelsman in actie
tegen HVC. De
fotograaf was speciaal
gehuurd door de vader
van Rob Bartelsman.
Een verslag in het
clubblad: '...toen
Bartelsman door Butter
was vervangen, ging
het beter.'
1-0 overwinning. Maar Ajax had toen geen
wonderelftal, het was een beetje een
naamloze periode.'
In het seizoen 1954-1955 was betaald
voetbal niet meer tegen te houden.
Aanvankelijk was er naast de
amateurcompetitie van de KNVB (waarin
Ajax meedeed) de 'wilde' profcompetitie
van de NB VB. Beide competities werden
na twee maanden stopgezet, waarna beide
bonden samen één nieuwe competitie
begonnen. Bartelsman: 'Ik had nog geen
contract, maar je kreeg 15 gulden voor een
verloren wedstrijd, 30 gulden voor een
gelijkspel en bij een zege verdiende je
45 gulden. Dat geld kreeg je na afloop van
de wedstrijd contant van penningmeester
Ferry Dukker, in een kantoortje van het
Ajax-stadion. Bovendien moest je drie keer
in de week trainen en daarmee verdiende je
vijf gulden per keer. Maar ik liet weieens
een training schieten. Het sprak me
allemaal niet zo aan. Een jaar later kwam
Sjaak Swart, met wie ik nog in de jeugd had
gespeeld, bij het eerste. Hij had wel die
ambitie.'
Bartelsman gooide zijn eigen ruiten verder
in door vervroegd in dienst te gaan. 'Dan
was ik er ook weer sneller uit. Maar daarna
was Ajax helemaal uit beeld. Ik heb wel
nog enige tijd in het derde gespeeld, zelfs
nog even in het tweede, maar het eerste
was te hoog gegrepen. Die periode in het
derde was trouwens heel leuk; en nog
regelmatig hebben we een reünie.'
Bartelsman was niet alleen een voetballer.
'Ik hield van balsporten, heb ook
gehonkbald. Op mijn 26ste ben ik gestopt
met voetballen nadat mijn achillespees was
gescheurd. Daarna heb ik nog enkele jaren
aan basketbal gedaan. Binnensporten
werden heel populair.'
Tegeu
gezicht was gered:
Ajax—H.V.C. werd een succesnummer voor de rood-witten
uit...... Amersfoort. Vroeger konden we nog wei eens lezen-
„Ajax verloor, maar was technisch beter", na afloop van deze
match konden we met een gerust (of ongerust) geweten ver
klaren: „Ajax speelde gelijk, maar H.V.C. was stukken beter"
Als we met 1-3 of 1-4 hadden verloren, waren we niets te
kort gekomen. Dat we het tot een gelyk spel brachten, dankten
we aan onze verdediging met Pieters Graafland aan het hoofd
en aan de slecht gerichte schoten der H.V.C.-ers. Voor de rust
kwam onze aanval er practised niet aan te pas, in de tweede
helft, toen Bartelsman door Butter was vervangen ging
beter. Het gelukte Den Edel, de opgelopen achterstand weg te
werken en het scheelde een baby-haar of Burgers had ons zelfs
nog een overwinning bezorgd. Zijn keiharde kopbal werd mees
terlijk door Brits gestopt. Eerlijk, het was van het goede veels
te veel geweest. Het einde kwam met 1—1
üïïn'n t
ir.au
alailHir.nl
AJAX MAGAZINE JANUARI 2000
