'Bij Ajax wist men niks van
mijn blaar'
Hij was een van de weinige jeugdige Ajacieden die zonder een proefwedstrijd
werden aangenomen. Maar het was geen garantie voor een glanzende loopbaan.
Rob Bartelsman kwam niet verder dan één wedstrijd in Ajax 1, op 11 april 1955
tegen HVC. En in dat duel werd hij in de rust nog gewisseld ook. Een blessure
belette hem om verder te spelen. Wat echter niemand wist was dat de 17-jarige
al met die blessure aan de wedstrijd begonnen was.
Röb Bartelsman kwam via zijn vader bij
Ajax terecht. 'Hij was een echte Ajax-man
en een kennis van voormalig eerste-
elftalspeler Piet van Deyk. Beide families
kwamen uit Amsterdam Oud-Zuid. Mijn
vader beval me aan bij de club. Omdat hij
er al had gespeeld, namen ze mij ook aan.
Ik hoefde geen proefwedstrijd te spelen. Ik
doorliep vervolgens alle jeugdelftallen.
Men zei dat ik wel talent had.' Er was
echter één probleem: de instelling van dat
talent. Bartelsman: 'Ik was niet serieus
genoeg, en dat moet wel bij Ajax, ook toen
al. Ik had een leuke vriendenkring,
waarmee we op zaterdagavond de stad
EENPA<3SVI_IE3EN
door Marcelle van Hoof
introkken. Bioscoopje pakken en zo.
Vooral het bestuurslid Arie de Wit sr, die
me had aangenomen, kon zich daar
moeilijk in vinden.'
Zijn voetbaltalent hield Bartelsman bij
Ajax op de been. Op zijn zeventiende werd
Bartelsman al overgeheveld naar het
tweede elftal. 'Dat vond ik een hele eer, ook
omdat je dicht tegen het eerste aanzat.' Dat
bleek: Bartelsman had al een paar keer
reserve gestaan, toen hij op 11 april 1955 in
de thuiswedstrijd tegen het Amersfoortse
HVC mocht debuteren in het eerste. 'De
opstelling werd in die tijd nog gemaakt
door de elftalcommissie, vaak bestaande
uit oud-spelers. Dat gebeurde ruim van
tevoren, want ik wist al dagen voor de
wedstrijd dat ik moest spelen. De trainer
had geen zeggenschap over wie er speelde.
De Oostenrijker Karl Humenberger was
destijds trainer, een flamboyante man, een
echte Wener. Mijn vader had
Humenberger de zaterdagavond voor de
wedstrijd bij ons thuis uitgenodigd om te
komen bridgen. Mijn vader was voor de
Als kind al trots poserend in Ajax-tenue.
AJAX MAGAZINE JANUARI 2000
tweede keer getrouwd, met een
Oostenrijkse vrouw. Humenberger ging op
het verzoek in; en zo kon hij tevens
oppassen of ik wel op tijd naar bed zou
gaan. Dat deed ik dan ook.
Maar wat Humenberger niet wist was dat
ik een grote blaar had. Die had ik enkele
dagen daarvoor opgelopen tijdens een
schoolvoetbalwedstrijd. Als Ajax-speler
was ik natuurlijk bekend op school, en dus
moest en zou ik meespelen. Ajax had me
dat weliswaar verboden, maar ik stond op
school onder druk, want ik was er een van
de betere voetballers. Ik deed die woensdag
dus toch mee. Maar wat gebeurde er: ik
kreeg een heel grote blaar achterop mijn
hiel. Die zou nooit geheeld zijn op zondag,
wist ik. Toch vertelde ik het aan niemand,
behalve aan mijn vader. Maar bij Ajax wist
men van niets. Ik trok voor de wedstrijd in
de kleedkamer stiekem mijn sokken en
voetbalschoenen aan, zodat niemand die
blaar zag.'
Geheim
Bartelsman dorst ook niet naar de masseur
te gaan. 'Dan zou mijn geheim namelijk
uitkomen. Bovendien was ik een broekie,
de oudere spelers gingen allemaal voor.
Eddy Pieters Graafland, Klaas Bakker, Ger
van Mourik, Rinus Michels, Wim
Anderiesen, dat waren namen waar ik wel
van onder de indruk was.'
In de wedstrijd liep het voor geen meter.
Bartelsman: 'Die blaar lag helemaal open.
