geëscaleerd. Niet alleen daardoor, maar
uiteindelijk werd de trainer ontslagen. Ik
had het voordeel dat de president en het
bestuur achter mij stonden. Ik was heel
bewust aangetrokken omdat ik in het
toekomstplaatje van de club paste. Op
aanraden van de president ben ik gebleven.
Ik wilde laten zien aan die mensen dat ze
me terecht hadden gesteund. Er waren
genoeg aanbiedingen van topclubs. Ik had
zo weg gekund. Maar ik wilde niet. Ik
moest eerst nog bij Inter slagen. Dat lukte.
Nu was de situatie anders. Ik had nog een
contract van twee jaar. Lippi, de coach,
wilde me niet kwijt, de president ook niet.
Maar ze hadden er begrip
voor dat ik nu terug naar
Nederland wilde. Inter is echt
fantastisch geweest. Ook bij
de transfer hebben ze niet
moeilijk gedaan. President
Moratti zei dat hij hetzelfde
zou hebben gedaan in mijn
situatie. Hij gaf me een hand
en zei dat ik altijd welkom
was als ik terug wilde komen.
Misschien is hun houding
voor een deel ook te
verklaren uit mijn eigen
opstelling. Ik ben heel
sociaal. Eigenlijk kan ik
altijd met iedereen goed
opschieten. In mijn hele
loopbaan is het maar twee
keer voorgekomen dat ik de
j confrontatie heb gezocht.
Die ene keer met Hodgson,
en bij Lazio in een vergelijkbaar geval met
Dino Zoff.'
Oranje
Als er niets raars gebeurt gaat Winter Krol
inhalen als recordinternational.
Desondanks is zijn interlandloopbaan niet
louter een aaneenschakeling van
hoogtepunten. Winter werd als voetballer
en als persoon ideaal geacht voor een
plaats juist achter de eerste elf. Te vaak
nam Winter genoegen met de bank. Of het
nou naast Libregts, Michels, Beenhakker of
Hiddink was. Pas onder Rijkaard lijkt hij
doorgedrongen tot de basis. Maar nooit
sloeg hij met de vuist op tafel; nooit enig
spoor van een diepgewortelde frustratie.
Winter: 'Ik wilde natuurlijk altijd spelen,
dat voorop gesteld. Maar voor mij was het
vele malen belangrijker hoe men bij de
club met mij omging. Daar breng je het
grootste deel van je tijd door. Daar verdien
je je geld. Ik beschouwde het lang als een
eer dat ik voor het Nederlands elftal werd
gevraagd. Kijk, nu is dat anders. Een eer zal
het altijd blijven, maar mijn positie is nu
anders. Ik behoor nu tot de beste
voetballers van Nederland. Ik heb lang een
generatie voor me gehad die er niet om
loog. Had ik moeten zeggen dat ik perse
moest spelen als ik Rijkaard voor me had
of Wouters? Ik kon er wel mee leven. De
aanvechting om er geen genoegen mee te
nemen, heb ik nooit gehad.'
Viel er iets af te dwingen? Zou het hebben
gescheeld als je er geen genoegen mee had
genomen?
Winter: 'Misschien wel. Dat zou kunnen.
Ik heb in de loop der jaren veel spelers
gezien die zich door ruzie te maken en wel
de confrontatie te zoeken toch een betere
plek bevochten. Als ik mondiger was
geweest, was mijn interlandcarrière
misschien anders verlopen. Maar het zit nu
eenmaal niet in me. Daarvoor mis ik
bepaalde karaktereigenschappen. Ik
probeer toch vaak te begrijpen waarom
keuzes worden gemaakt zoals ze worden
gemaakt. Anderen doen dat soms minder.
Die gaan alleen maar van zichzelf uit. Ik
heb er geen oordeel over. Ik vind in eerste
instantie dat iedereen zoveel mogelijk moet
proberen zichzelf te zijn. En de een is nu
eenmaal gehaaider dan de ander. Maar op
mijn eigen manier heb ik tot nu toe toch
een fantastische carrière doorlopen. Ik heb
me nooit anders voor hoeven doen dan ik
ben. Dat vind ik zelf minstens zo
belangrijk.'
Sinds Rijkaard bondscoach is mag Winter
hopen op een basisplaats. In de prestaties
tijdens de langgerekte oefencampagne op
weg naar Euro 2000 is nog weinig te
ontdekken geweest waar een
superioriteitsgevoel door zou worden
gerechtvaardigd. Zo vaak speelde Oranje
remise dat de uitslagenreeks angstig veel op
een WK dammen is gaan lijken. En dus ligt
Rijkaard onder vuur. En zijn spelers niet
minder. Bij de wedstrijd tegen Tsjechië
vloog analyticus Cruijff voortvarend uit de
bocht. De spelers beheersten de meest
elementaire aspecten van het voetbal niet.
Er deugde werkelijk niets van in de ogen
van de man die het meest in de
vaderlandse voetbalgeschiedenis geen
bondscoach werd. Eén man voldeed
slechts: Aron Winter.
Winter: 'Leuk als iemand als Cruijff zo
lovend over je is. Hij is een van de
weinigen - met Van Hanegem en Jansma -
aan wier oordeel ik waarde hecht. Of hij
met die andere dingen ook gelijk had, kan
ik moeilijk beoordelen. Ik denk het niet.
AJAX MAGAZINE JANUARI 2000
