Louis van de Vuurst Een toast op toekomstig succes met Arie van Os en Jeroen Slop. krijgt als je een vol stadion betreedt. In Australië was ik gewend om voor gemiddeld vijfduizend mensen te spelen, met uitschieters naar zestienduizend. Toch hoor je mij niet klagen hoor, want keepen is mijn werk.' Genieten van de druk Gevraagd naar zijn ambitie, breekt er bij Didulica een ontwapenende lach door: 'Net zo goed als Van der Sar worden! Hij is de God van de keepers. Een speler met een prachtige stijl. Helaas heb ik hem nog nooit ontmoet.' Wat vindt Didulica zelf zo mooi aan keepen? De doelverdediger over zijn vak: 'Het aardige van keepen is dat je eigenlijk nooit een wedstrijd wint. Spelen we een goede wedstrijd met winst, dan doe ik mijn werk. Speel ik zelf slecht met verlies tot gevolg, dan is het gebeurd. De druk die hierbij hoort, ervaar ik als prettig.' Didulica redt zich voorlopig goed in Amsterdam. Hij geniet volgens eigen zeggen van de mooie vrouwen, maar vindt het wel veel te koud in Nederland. Kouder dan tien graden, dat was hij in Australië niet gewend. Het vooruitzicht van de komende wintermaanden maakt hem huiverig. Maar in tijden van tegenspoed kan hij rekenen op de steun van Jason Culina, een andere Australische Ajacied, zelf ook van Kroatische afkomst. Didulica: 'Jason en zijn vriendin hebben mij enorm geholpen. Ik heb vaak bij ze gegeten. Jasons vader was coach van mijn vroegere jeugdteam en nu komen onze wegen weer samen in Amsterdam. Dat is toch heel bijzonder.' Over twee jaar zullen we meer weten over Joe Didulica. Dan loopt zijn contract af en zal ook de hoofdrolspeler zelf weten waar hij staat. Didulica: 'Je kunt van een net 22-jarige Australiër niet verwachten dat hij meteen bij Ajax 1 onder de lat staat. Bovendien keept Grim op het moment vreselijk sterk. Maar die twee jaar moeten voldoende zijn om hier aan de mensen te laten zien wat ik kan.' Stilstaan bij een eeuw Ajax iooo JTU/Ïji Sinds 1986 gaat er geen wedstrijd of feest voorbij of Louis van de Vuurst (46) is erbij. De hoffotograaf van Ajax schoot de afgelopen dertien jaar 3,5 miljoen plaatjes bij elkaar. 'Het ultieme archief, daar werk ik aan. Als ik straks 65 ben, of als ik eerder stop met werken, zijn al mijn negatieven voor Ajax. Er wordt in Nederland slordig omgesprongen met archieven. Bestaat een club honderd jaar of wordt er een nieuw stadion geopend, moeten ze overal lopen leuren op zoek naar beeldmateriaal. Bij mij staat alles thuis. Op volgorde. In kluiskasten. Met oud en nieuw ga ik de deur niet uit. Stel je voor dat er wat gebeurt met al dat vuurwerk. Mijn archief is mijn kapitaal. En dat van Ajax. Ajax is tachtig procent van m'n leven. Ik maak weken van tussen de zestig en negentig uur. En dan breng ik de loze uurtjes ook meestal op het stadion door. Ik wil niks missen, noem het hart voor de zaak. Maar wat wil je ook. Toen ik net begon, werkten er achttien man, nu zijn het er honderdzestig. En die komen allemaal naar mij toe als er een foto gemaakt moet worden. Daarnaast doe ik privé-dingen voor die jongens. Zoals laatst een sixties-feest van Richard Witschge. Dan zie je en hoor je veel, maar je moet je kop erover houden. Dat is een stilzwijgende afspraak. Deze baan is fantastisch, ik heb alles waar ik altijd van heb gedroomd. En Ajax heeft straks een geweldig archief, kunnen ze hun voordeel mee doen bij het tweehonderdjarig bestaan.' Tekst: Pauline Blom, foto: Monique van de Vuurst 110 AJAX MAGAZINE JANUARI 2000

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2000 | | pagina 110