De trambestuurder van lijn 9
kUSl
je één keer in je leven. Het is een van de
doelen die je je voor het begin van een
seizoen stelt. Het sportieve doel staat altijd
voorop, maar het is ook altijd leuk om je
leeftijdsgenoten, die bij allemaal andere
clubs spelen, weer terug te zien en te horen
hoe het ze vergaat.'
Collega's
Van Kew Jaliens, een voormalig
ploeggenoot bij Sparta, hoort
Nieuwenburg hoe het is om Champions
League te spelen. Ook de verdediger van
Jong Oranje werd namelijk bij Sparta
weggekocht. Willem H'er Jaliens zal
Nieuwenburg in een trainingskamp van
bondscoach Han Berger nog weieens
pesten met foute grappen over het hoogst
denkbare clubniveau. Maar als het goed is,
schieten de Nederlandse
voetbalverhoudingen eerdaags weer terug
in de parkeerstand en maakt Ajax zijn
rentree in het 'commerciële gedrocht'. In
de ontwikkeling van Nieuwenburg jr wordt
dan weer een nieuwe sprong voorwaarts
gemaakt. Nieuwenburg sr - incidenteel
meespelend in het eerste bij de oude club
van John jr, Oranjeplein - zal bij de line-up
vol trots glimmen. Zijn zoon zal het tegen
die tijd niet meer dan normaal vinden.
Volgens zijn vader is hij te nuchter om zich
blind te staren op zijn eigen vooruitgang.
Alleen na de elftalpresentatie aan het begin
van het seizoen was er even een kortstondig
moment van zelfgenoegzaamheid.
Nieuwenburg jr stond thuis voor de spiegel
en trok nogmaals het Ajax-shirt aan, zag
dat het goed was en wist dat het serieuze
werk ging beginnen.
Nieuwenburg: 'Ik ben wel tevreden met
mezelf. Trots ook wel ja. Maar aan de
andere kant sta je er niet zo vaak bij stil wat
je hebt bereikt. Je bent erg bezig met de
wedstrijd die eraan komt. Op het moment
dat je de tijd neemt om jezelf op de borst te
kloppen, word je door iedereen
voorbijgelopen. Heel af en toe besef ik dat
het toch wel erg mooi is dat ik
profvoetballer ben en nu bij Ajax speel.
Voor hetzelfde geld was het me vergaan als
mijn vader. Maar het mooiste is eigenlijk
dat alles zo normaal lijkt. Het gaat allemaal
zo snel. Zo voetbal je degradatievoetbal
met Sparta; zo richt je je een paar maanden
later met Ajax op het kampioenschap. Het
gebeurt gewoon, en je gaat erin mee.
Waarschijnlijk kan je pas afstand nemen na
je carrière. Nu kijkje alleen maar vooruit.
Dan moet je moeite doen om ervan te
genieten als je op tv ziet dat je Brian
Laudrup om zijn nek vliegt nadat hij
prachtig voor Ajax gescoord heeft. Ik heb
heel veel respect voor zo'n speler. Toen ik
net bij Ajax was dacht ik wel even: mooi
dat ik met hem mag samenspelen. Ik zit
ook nog eens naast hem in de kleedkamer.
Dat is wel apart. Maar na verloop van tijd
wordt hij toch gewoon een collega. Als je
erover nadenkt is juist dat een belevenis.'
In de toekomst zegt Laudrup: 'Nieuwenburg,
daar heb ik nog mee gespeeld.
Nieuwenburg: 'Het zou mooi zijn, maar
dat is een jongensdroom waar ik nog niet
aan toe ben.'
Stilstaan bij een eeuw Ajax
Hij mist de ritjes, de gezelligheid. En de rotzooi die een zondagmiddag op lijn 9 (Centraal
Station naar de Meer) altijd met zich meebracht. Jan de Koning (47) heeft tegenwoordig
'heel ander volk' in zijn tram: de zondagse winkelaars. En die komen niet voor Ajax, maar
voor De Bijenkorf naar Amsterdam.
'Ik weet nog, het afscheid van de Meer. Met een stel bestuurders zijn we toen in een
praalwagen naar de Amsterdam ArenA gereden. Als afscheid. Ach ja, die zondagen, dat
waren bijzondere dagen. Het begon al om negen uur, dan kwamen die jongens met
sjaaltjes en andere handel de tram in. En later op de dag de supporters. Als Ajax thuis
speelde, hadden we tien wagens extra lopen. En het maakte niet uit of ze gewonnen of
verloren hadden, er was altijd stront aan de knikker. Vanaf de hoofdingang van de Meer,
aan de Middenweg, tot aan de Kruisstraat - waar het gros uitstapte - lag het bezaaid met
glas en rubber. De ramen, hé, die tikten ze eruit. Pas toen de politie met ME-busjes achter
ons aan ging rijden, werd het minder.
Ik ben een fan van Ajax. Honderd jaar, dat doet je wel wat. Maar sinds ze in de Bijlmer
spelen, kom ik er weinig meer. Wij kregen als trambestuurders destijds voor iedere
thuiswedstrijd altijd twintig kaarten. En als je een extra Ajax-dienst draaide, mocht je
gewoon het stadion in. Dat is nu allemaal voorbij. Wat mij betreft mogen ze nog vóór
het eeuwfeest lijn 9 doortrekken tot aan de Bijlmerdreef. Krijgen wij weer een stukkie
sfeer terug.'
Foto: Louis van de Vuurst, tekst: Pauline Blom
'Nog vóór het eeuwfeest
lijn 9 doortrekken tot
aan de Bijlmerdreef'
42 AJAX MAGAZINE DECEMBER 1999
