Argyro en Jorgos
Machlas, de trotse
ouders van Nikos.
De kicksen van Jorgos
Machlas, die zeven
jaar profvoetbal
speelde.
zaak van de wereld dat er bezoek meekomt.
Hier is het relaxed.' Een strak clubkostuum
met stropdas is er ook niet bij. Een oranje
poloshirt en een donkerblauwe korte broek
volstaan.
Maar hoe ongedwongen of
ongeorganiseerd dit ook lijkt, Gerards
heeft er wel degelijk voor gezorgd dat zijn
club een goed geoliede machine is
geworden. 'We zijn geen topclub, maar
OFI is wel een van de best georganiseerde
clubs van Griekenland.' De jeugdopleiding,
een ruime selectie en een prachtig
sportcomplex, - wat nu nog op het
verlanglijstje staat is een groter stadion.
Maar dat laat al jaren op zich wachten.
'Een mooi voorbeeld van een typisch
Griekse gang van zaken,' zo omschrijft
Nikos Machlas de voorgenomen bouw van
het nieuwe stadion van Heraklion. In 1978
werden de eerste tekeningen gemaakt.
Toen Gerards in 1985 kwam werd hem
verzekerd dat het binnen twee jaar af zou
zijn. Gerards: 'Het lijkt nog nergens op. De
bouw lag jaren stil totdat Kreta de
toezegging kreeg het voetbal toegewezen te
krijgen tijdens de Olympische spelen in
Griekenland in 2004. Binnen twee weken
was de bouw weer in volle gang en werd
een van de tribunes in een vloek en een
zucht afgebouwd. Naderhand werd de
voetbaltoewijzing ingetrokken. Een dag
later lag het stadion er weer verlaten bij en
kon het betonijzer vrolijk verder roesten,
wachtend op een nieuwe aanleiding om
beroerd te worden.
Huize Machlas
Nikos Machlas werd op 16 juni 1973
geboren in Alikarnassos, op loopafstand
van het vliegveld in Heraklion. Daarna
kwamen nog zijn broer Michael en zusje
Kleopatra. Zijn moeder Argyro werkt bij
de Griekse bank en zijn vader Jorgos heeft
een baan bij een telecombedrijf. In zijn
vrije tijd vist hij op zee en maakt hij wijn.
Ook stookt hij zelf raki, de plaatselijke
sterke drank. Vader en moeder Machlas
zijn apetrots op Nikos, al doen zij hun best
dat te verbergen. Natuurlijk zijn zij het wel,
maar daar praat je niet over. In hun huis is
het echter duidelijk te zien. Een hele wand,
een vitrinekast en de schoorsteenmantel
staan in het teken van Nikos. Foto's van
onder meer Vitesse, van zijn tijd bij OFI en
een elftalfoto met de Griekse nationale
selectie op het WK '94 in de Verenigde
Staten. Maar niet alles is van Nikos. De
zwart met rode kicksen zijn van zijn vader,
die zelf zeven jaar profvoetbal speelde. Zijn
stijl is niet te vergelijken met die van zijn
zoon. Hij was een stormram in het
zestienmetergebied. De klasse om fragiel te
kaatsen had hij niet. Op 29-jarige leeftijd
maakte een beenbreuk een einde aan zijn
carrière. Jorgos Machlas haalt zijn
schouders erover op: 'Pech gehad.' Toen
het gebeurde was Nikos twee jaar oud. Zijn
vader had opeens alle tijd om hem de fijne
kneepjes van het voetbalvak bij te brengen.
'Ik ben begonnen met het voetenwerk. Je
zag dat hij talent had.' Bijna dagelijks
oefenden vader en zoon met een bal totdat
Nikos naar OFI ging.
Nikos en zijn ouders hebben een heel
sterke band. Voordat de voetballer naar
Nederland vertrok heeft hij altijd thuis
gewoond. In de eerste maanden bij Vitesse,
de zwaarste uit zijn carrière, werd ervoor
gezorgd dat er altijd een familielid bij hem
in huis was. Nu belt hij elke dag naar huis
om even de stem van zijn vader of moeder
te horen of steun te zoeken als hij geen
geluk heeft gehad met scoren. Vaak weten
Voor een foto van
Nikos na zijn eerste
Ajax-doelpunt
ruimt zijn moeder
een plaatsje in aan
de al rijk gevulde
voetbalwand in de
woonkamer.
AJAX MAGAZINE DECEMBER 1999
