Argyro en Jorgos Machlas, de trotse ouders van Nikos. De kicksen van Jorgos Machlas, die zeven jaar profvoetbal speelde. zaak van de wereld dat er bezoek meekomt. Hier is het relaxed.' Een strak clubkostuum met stropdas is er ook niet bij. Een oranje poloshirt en een donkerblauwe korte broek volstaan. Maar hoe ongedwongen of ongeorganiseerd dit ook lijkt, Gerards heeft er wel degelijk voor gezorgd dat zijn club een goed geoliede machine is geworden. 'We zijn geen topclub, maar OFI is wel een van de best georganiseerde clubs van Griekenland.' De jeugdopleiding, een ruime selectie en een prachtig sportcomplex, - wat nu nog op het verlanglijstje staat is een groter stadion. Maar dat laat al jaren op zich wachten. 'Een mooi voorbeeld van een typisch Griekse gang van zaken,' zo omschrijft Nikos Machlas de voorgenomen bouw van het nieuwe stadion van Heraklion. In 1978 werden de eerste tekeningen gemaakt. Toen Gerards in 1985 kwam werd hem verzekerd dat het binnen twee jaar af zou zijn. Gerards: 'Het lijkt nog nergens op. De bouw lag jaren stil totdat Kreta de toezegging kreeg het voetbal toegewezen te krijgen tijdens de Olympische spelen in Griekenland in 2004. Binnen twee weken was de bouw weer in volle gang en werd een van de tribunes in een vloek en een zucht afgebouwd. Naderhand werd de voetbaltoewijzing ingetrokken. Een dag later lag het stadion er weer verlaten bij en kon het betonijzer vrolijk verder roesten, wachtend op een nieuwe aanleiding om beroerd te worden. Huize Machlas Nikos Machlas werd op 16 juni 1973 geboren in Alikarnassos, op loopafstand van het vliegveld in Heraklion. Daarna kwamen nog zijn broer Michael en zusje Kleopatra. Zijn moeder Argyro werkt bij de Griekse bank en zijn vader Jorgos heeft een baan bij een telecombedrijf. In zijn vrije tijd vist hij op zee en maakt hij wijn. Ook stookt hij zelf raki, de plaatselijke sterke drank. Vader en moeder Machlas zijn apetrots op Nikos, al doen zij hun best dat te verbergen. Natuurlijk zijn zij het wel, maar daar praat je niet over. In hun huis is het echter duidelijk te zien. Een hele wand, een vitrinekast en de schoorsteenmantel staan in het teken van Nikos. Foto's van onder meer Vitesse, van zijn tijd bij OFI en een elftalfoto met de Griekse nationale selectie op het WK '94 in de Verenigde Staten. Maar niet alles is van Nikos. De zwart met rode kicksen zijn van zijn vader, die zelf zeven jaar profvoetbal speelde. Zijn stijl is niet te vergelijken met die van zijn zoon. Hij was een stormram in het zestienmetergebied. De klasse om fragiel te kaatsen had hij niet. Op 29-jarige leeftijd maakte een beenbreuk een einde aan zijn carrière. Jorgos Machlas haalt zijn schouders erover op: 'Pech gehad.' Toen het gebeurde was Nikos twee jaar oud. Zijn vader had opeens alle tijd om hem de fijne kneepjes van het voetbalvak bij te brengen. 'Ik ben begonnen met het voetenwerk. Je zag dat hij talent had.' Bijna dagelijks oefenden vader en zoon met een bal totdat Nikos naar OFI ging. Nikos en zijn ouders hebben een heel sterke band. Voordat de voetballer naar Nederland vertrok heeft hij altijd thuis gewoond. In de eerste maanden bij Vitesse, de zwaarste uit zijn carrière, werd ervoor gezorgd dat er altijd een familielid bij hem in huis was. Nu belt hij elke dag naar huis om even de stem van zijn vader of moeder te horen of steun te zoeken als hij geen geluk heeft gehad met scoren. Vaak weten Voor een foto van Nikos na zijn eerste Ajax-doelpunt ruimt zijn moeder een plaatsje in aan de al rijk gevulde voetbalwand in de woonkamer. AJAX MAGAZINE DECEMBER 1999

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1999 | | pagina 209