Laudrup: 'Het is mijn eigen schuld. De
voetbalwereld is een machowereld. Als je
dan te vaak benadrukt dat je gezin
belangrijk voor je is - zowel je vrouw als je
kinderen wordt dat vroeg of laat tegen je
gebruikt. Ik heb besloten dat het enige
antwoord dat ik geef als ernaar gevraagd
wordt is: het gaat goed met ze. Ik weet
zeker dat het voor bijna alle spelers
belangrijk is hoe hun vrouw en kinderen
zich ergens voelen. Als je je prettig voelt in
je omgeving, voel je je prettig op het veld.
Ik ben er opener over geweest dan de
anderen. Daardoor lijkt het voor mij ten
onrechte meer aan de orde. Ik moet zeggen
dat Amsterdam voor ons een erg prettige
omgeving blijkt te zijn. Het is hier, net als
in Glasgow, mogelijk om naast het voetbal
een normaal leven te leiden. Mijn ideaal
was altijd dat ik alleen in het stadion zou
worden herinnerd aan mijn beroep. Het
liefst wil ik daarbuiten net zo onopvallend
zijn als iedereen. Ik weet dat dat nergens
echt zal lukken. Die totale vrijheid zit er
voor mij niet in. Mensen herkennen me nu
eenmaal. Maar het gaat erom hoe ze ermee
omgaan. In Schotland en hier blijven de
mensen rustig. Ze laten je met rust en
vragen hooguit een handtekening. En dan
mag je weer verder. Dat is een verademing
in vergelijking met hoe het in Italië, Spanje
of Engeland toegaat. En ook in
Denemarken is me het leven zuur gemaakt.
Dat was een behoorlijke tegenvaller voor
me. De terugkeer naar mijn eigen land is
uitgedraaid op een pijnlijke les. In de tien
jaar dat ik in het buitenland was, dacht ik
altijd aan de dag dat ik terug zou gaan. Ik
heb het geïdealiseerd. De conclusie nu is
dat ik er juist meer van had moeten
genieten toen ik in het buitenland was.
Toen ik thuiskwam ontdekte ik dat
AJAX MAGAZINE DECEMBER 1999
