bezoeken, moeten zij veel geld opzij leggen.
De prijs van een kaartje varieert van één tot
vijfentwintig gulden.
Een voetbaldroom
Lydia Roods boek Nframa - Zwarte ster (zie
ook p. 186 en 224) handelt over een
Ghanees jongetje dat profvoetballer wil
worden in Europa. Is dat de droom van
alle Ghanese voetballende jongetjes?
Zonderland: 'Het is onvoorstelbaar hoeveel
jongetjes in Ghana de hele dag lopen te
voetballen. Op pleintjes, op het strand, op,
bij wijze van spreken, de vuilnisbelten. Ze
zijn daar aan het trainen zonder dat er
iemand bij is om ze te coachen. Als je dan
aan die jongens vraagt waarom ze dat nou
allemaal doen, is hun reactie dat dat hun
enige mogelijkheid is om de armoede in
Ghana te ontlopen. Om uit dat milieu te
komen, willen ze alles in het werk stellen.
Alles in de hoop en verwachting dat ze ooit
eens in Europa kunnen spelen. Alleen daar
kunnen ze voor zichzelf en voor hun
familie het geld verdienen om een beter
bestaan op te bouwen.'
Ashanti Goldfields
behoort tot de weinige
clubs die beschikken
over een behoorlijke
accommodatie, niet
luxe maar wel
functioneel.
Wat stellen ze zich daarbij voor, denken ze
echt dat ze een grote kans hebben?
Zonderland: 'Ze denken allemaal dat ze
heel goede voetballers zijn en ze denken
allemaal dat ze zich nog beter kunnen
ontwikkelen door veel te trainen en door
veel te voetballen. En of dat nou op hun
manier is of onder leiding van Europese
trainers, ze zijn er allemaal van overtuigd
dat ze die top kunnen halen. Daar werken
ze de hele dag vol overgave aan.'
Terwijl Nederlandse talentjes hun
vaardigheden op mooie sportcomplexen
kunnen ontwikkelen, moeten hun Ghanese
leeftijdsgenootjes met minder genoegen
nemen. Het is eerder regel dan
uitzondering dat veertig jongens één bal
moeten delen en ook voetbal- of grasvelden
zijn schaars in Ghana. Hobbelige straatjes,
stranden en stukjes land vormen dan ook
doorgaans het trainingsdecor voor deze
groep.
Betere faciliteiten zijn er in de steden Accra,
Umasi en Obuasi, de thuishaven van
Ashanti Goldfields. Als een van de grootste
en rijkste clubs in Ghana speelt Ashanti
Goldfields inmiddels een belangrijke rol in
het Afrikaanse voetbal, en dat terwijl de
club pas iets langer dan twintig jaar bestaat.
Ashanti Goldfields is in 1978 opgericht
door werknemers van de goudmijnen die
de arbeiders de mogelijkheid wilden bieden
om zich in het weekend met voetbal te
ontspannen. De club is helemaal onderaan
begonnen en heeft zich in de loop der jaren
opgewerkt naar het allerhoogste niveau. In
1997 stond Ashanti Goldfields in de finale
van de Afrika Cup. Met veel gezang en
muziek werden de spelers door hun
De spelers houden voorafgaand aan de wedstrijd
hun inschrijvingskaart ter controle gereed. De
maatregel is genomen om fraude te voorkomen.
AJAX MAGAZINE DECEMBER 1999
supporters ondersteund. De finale werd
nipt verloren (door penalty's), maar het
enthousiasme van de fans bleef, ook al
waren de prestaties nadien minder: vorig
jaar (het seizoen loopt in Ghana parallel
met het kalenderjaar) ontsnapte de club
ternauwernood aan degradatie terwijl de
competitie dit jaar werd afgesloten met een
vijfde plaats. Niet zelden nemen de
toeschouwers al een uur voor de wedstrijd
hun tribuneplaatsen in, waar zij zingend en
trommelend het begin van de wedstrijd
afwachten. Het is een manier van beleven
die niet is te vergelijken met de beleving in
Europa.
Hebben de mensen in Ghana enig idee van
de manier waarop Europeanen hun ploeg
aanmoedigen? Zien ze beelden van Europese
stadions?
Zonderland: 'Je kunt tegenwoordig in
Ghana een schotel kopen en dan kun je|:
Supersport en ISPN ontvangen. Maar wie
kunnen er nou in zo'n land een schotel
kopen? Dat zijn toch de rijkere Ghanezen
en de blanken die er werken. Dus de
voetballende jongens zien zelden of nooit
beelden van het Europese voetbal. Ze J
hebben eigenlijk maar één idool en dat is
Abede Pelé. Dat is een Ghanees die
jarenlang in de top heeft gevoetbald en f
enorm populair is in het land. Hij zegt: "als
ik nooit de mogelijkheid had gehad om
naar het buitenland te gaan, dan had ik
nooit bereikt wat ik nu heb bereikt. Door
veel en intensief te trainen is me dat
gelukt." Alle jongetjes in Ghana grijpen
zijn uitspraak aan. Hij is hun grote
voorbeeld.'
Het strijdtoneel
De sfeer in de stadions is dus goed. Hoe is het
gesteld met de velden en de accommodaties?
Zonderland: 'Er zijn een paar goede
stadions. Die staan in Accra, in Umasi en
129
