Mijn tas stond thuis al klaar, dat was het
leven van de jonge Neeskens. En toen
kwam Ajax.'
1970 - 1974
Nederland, Amsterdam, Ajax
'Toen ik zestien was, speelde ik al in het
eerste van RCH, dat toen nog tweede
divisie speelde. Dan is het toch zo dat
bepaalde scouts komen kijken, zeker
omdat ik ook in de UEFA-jeugd speelde.
Na mijn tweede seizoen in het eerste kreeg
ik de mogelijkheid om naar FC Twente,
Den Haag, Feyenoord of Ajax te gaan. Ik
heb toen voor Ajax gekozen omdat dat van
jongs af aan mijn favoriete club was. Ik
keek verschrikkelijk tegen de Ajacieden op.
Aan de muur boven mijn bed hingen
posters van Ajax en natuurlijk van Cruijff,
want dat was mijn favoriete speler. En als
je dan de mogelijkheid krijgt om daar te
gaan spelen, dan moet je die kans grijpen.
Ik kende wel al wat jongens van Ajax 2 uit
de UEFA-jeugd, zoals Johhny Rep, Sjoerd
de Ruiter en Dirk Visser. Ik had het idee
dat ik met die jongens in het tweede zou
gaan spelen, en af en toe mee zou trainen
met Ajax 1 om wat bij te leren. Misschien
zou ik dan aan het eind van het tweede jaar
een kans krijgen. En als ik zou voldoen,
mocht ik misschien wel blijven en zo niet
dan had ik in ieder geval een mooi
avontuur gehad en was ik weer een
ervaring rijker. Met dat doel ben ik naar
Ajax gegaan.
In de voorbereiding maakte ik gewoon
alles mee en speelde ik al aardig wat in het
eerste. Ik was toen gewoon contractspeler.
Mijn eerste contract leverde me duizend
gulden per maand op. Dat was toen veel
geld, zeker in vergelijking met wat ik bij
Bakker verdiende. Daar bleef de teller
steken tussen de vijf- en zeshonderd per
maand. Bij RCH kreeg ik zo'n driehonderd
gulden. Maar op dat moment telde dat
helemaal niet voor mij, ik was allang blij
dat ik bij Ajax kon komen. Gewoon, om
daar veel te leren en mezelf zo goed
mogelijk te verbeteren. In het begin krijg je
dan wel genoeg kansen, zoals tegen Chelsea
in de voorbereiding. Ik speelde 45
minuten, we speelden 1-1 en ik kreeg na
afloop goede kritieken. Tot mijn grote
verbazing stond ik er de eerste competitie
wedstrijd tegen NEC meteen in! Dat was
mijn debuut. Toen kwam in september
meteen al de eerste Europa-Cupwedstrijd
tegen Tirana in Albanië, een dag na mijn
negentiende verjaardag. Dus dat was
fantastisch. Eigenlijk ging het toen allemaal
heel erg snel, want in november kreeg ik de
eerste oproep voor het Nederlands elftal.
Foto: Louis van de Vuurst
