Honderd ideeën Ze zijn niet talrijk, maar er zijn momenten waarop ik stilletjes kan zitten mijmeren. Bijvoorbeeld over het eeuwfeest van onze club. Het is mooi om de fantasie de ruimte te geven en je eigen invulling te geven aan het historische moment waarop de club de honderdjarige leeftijd bereikt. Wij zullen er bij zijn en dat is heel bijzonder. Vuurwerk boven de ArenA, een processie langs de inmiddels bouwrijp gemaakte grond van de Meer, een dankwoord bij de plek waar eens Voorland lag. Dan weer terug naar het nieuwe huis en naar de nieuwe broedplaats. Het valt mij moeilijk mij voor te stellen hoe Amsterdam 'voelde' in het jaar 1900. Ja, er bestaan genoeg foto's van de stad maar het valt mij moeilijk zichtbare sfeer concreet te vertalen. Het is in deze tijd van voetbalverzadiging al lastig om je voor te stellen dat voetbal een marginale sport was. Je zag ze steeds meer rond 1900, de voetballers. Maar een nationale bond met zowat een miljoen leden? Onvoorstelbaar. In de geschiedschrijving van de club lees ik dat Ajax al bestond voordat Ajax bestond. Ik bedoel: er werd door scholieren al gevoetbald onder die elftalnaam maar een vereniging was er nog niet. De officiële oprichting vond plaats in een café in de Kalverstraat. Café Oost-Indië, op nummer 2, dus vlak bij de Dam. Café Oost-Indië bestaat al lang niet meer en dat is heel jammer want het zou prachtig zijn wanneer wij daar nog eens binnen konden stappen en de houten vloer als heilige grond konden wijden met een massaal plengoffer. En met de hulp van burgemeester en wethouders van Amsterdam zouden wij de eigenaar van het cafe ervan kunnen overtuigen die houten tafel, daar in het tweede gedeelte van het etablissement, aan de club af te staan. De tafel is zichtbaar oud maar hij is nog sterk. Aan die tafel zat op 18 maart 1900 het groepje oprichters van een nieuwe club bijeen. De oprichting was snel beklonken want er was gedegen voorarbeid verricht. Na het zwierig plaatsen van handtekeningen op een oprichtingsacte was het tijd om het glas te heffen. En dat werd meerdere malen gedaan. Helaas, geen Café Oost-Indië, helaas, geen tafel en dus ook geen reliek zoals ze dat bij Juventus wel hebben. La Juve is een paar jaartjes ouder dan onze club en bij haar honderdjarig bestaan kreeg de club van de Gemeente Turijn de houten stadsbank geschonken die aan het plantsoen voor het Lyceum Gimnasio d'Azeglio stond. Op en rond die bank hadden de leerlingen van de op één na hoogste klas van het lyceum besloten om hun club op te richten, Juventus. Nu staat COLUMN door David Endt die authentieke Turijnse stadsbank in de hal van het hoofdgebouw van de club. Het moet een aparte sensatie zijn om eventjes op dat bankje te gaan zitten. In plaats van een tafel te roven kunnen wij misschien iets toevoegen aan de gevel van Kalverstraat 2. Een plaquette, een herinneringsschild. Een door een kunstenaar vervaardigd bord waarop aan de voorbijganger duidelijk wordt gemaakt dat dit niet zomaar een plek in de stad is. Hier kreeg Ajax gestalte. Hier ligt de basis van een instituut. Het ene idee provoceert het andere. Vanaf 18 maart 2000 wordt onder auspiciën van de VVV Amsterdam een Ajax-fietsroute uitgestippeld. Met een bijbehorend boekje (fraai geïllustreerd) kunnen door de wol geverfde Ajacieden, supporters van binnen en buiten Mokum en moedige buitenlandse toeristen een tocht maken langs Beroemde Ajax Plekken in de stad. Het zal u niet verbazen dat de start plaatsvindt vanaf Kalverstraat nummer 2. Trek er gerust drie uur voor uit want we rijden vanaf het centrum naar west, naar oost, naar zuid en naar noord. Een aantal bakens in de Ajax-historie kan ik reeds ontsluieren: het gebouw van de voormalige HBS aan de Weteringschans waar inventieve scholieren van voor de laatste eeuwwisseling op het idee kwamen een voetbalclub op te richten, langs het Leidseplein waar vanaf het Schouwburg-bordes Ajax-gejuïch klinkt. Verder, verder, naar het Balhoa-plein in west waar Frank Rijkaard en Tarik Oulida als jonge ventjes tegen een bal aanschopten. Vergeet niet het begin van de Willemsparkweg, waar het oudste en nog niet officieel opgerichte Ajax zijn wedstrijden speelde. Door naar het zo fraai gerestaureerde Olympisch stadion waar men wordt uitgenodigd een 'Stadion en Ajax'-foto- en videotentoonstelling te bekijken. Van west naar oost. Hier, op het Hygieaplein ging Rinus Michels ter kleuterschool, daar, in de Transvaalbuurt, voetbalde Piet Keizer op straat. We komen in de Watergraafsmeer. Hier vinden we een grote hoeveelheid aan bakens. De Copernicusstraat waar Jack Reynolds jarenlang woonde, iets verderop aan het Galileïplantsoen woonde Louis van Gaal. Ook dichtbij ligt de Johannes van der Waalsstraat. Een keurig bordje bij nummer 19 wijst erop dat ooit hier het mooie houten stadion van Ajax lag, het stadion waar in de jaren dertig Ajax een gouden bloeiperiode kende. Fietsen, fietsen naar Betondorp dat tegenover het afgegraven land ligt. Niet naar links kijken, alleen maar ruiken: de geur van overwinning dampt nog steeds omhoog. Wel rechtsaf slaan. Geboorte- en groeigrond van JC. Verderop ratelt lijn 9. Duizenden Ajaciedjes in de dop en honderdduizenden supporters sprongen hier van de treeplank om zich naar het stadion te reppen. Naar noord! Van achter het Centraal Station (waar Ajax in 1967 uit Enschede arriveerde met de elfde landstitel in zijn bagage) nemen we de pont over het IJ. Met de fiets aan de hand lezen we in de handleiding waar wij naar toegaan. Niet ver van de landingsplaats zullen we de plek vinden waar Ajax tussen 1901 en 1907 zijn terrein had. Noord, ook het land van Davids, land van Kluivert, land van Melchiot. Terug naar de Kalverstraat. Onderweg hebben honderd gedachten en honderd eeuwfeest-ideeën meegefietst. AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1999

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1999 | | pagina 23