MAGAZINE NOVE
was opeens verboden, overspelen verplicht.
'Ik deed wat de trainer zei, dus pingelde ik
niet meer.' Er moest gewonnen worden en
er werd gewonnen. Hoge uitslagen waren
regel. Als de score eens op 5-1 of 3-0 bleef
steken was er slecht gespeeld. 'Het werd
niet gezegd. Maar je voelde het: dit kan
niet. Laat staan de schande die ons trof als
we eens gelijkspeelden of verloren. De stilte
die dan na afloop in de kleedkamer viel
was zo schrijnend, zo pijnlijk ook. Er
heerste collectieve schaamte.'
De druk om te presteren werd in de jaren
erna groter. Het besef nam toe dat er
'mannen' langs de kant stonden die hem
beoordeelden. En daarmee groeide ook de
angst te worden afgewezen. Wie in de ogen
van de club niet voldeed, moest
vertrekken. Een beslissing die aan het einde
van het seizoen over de post werd
rondgestuurd. 'De Brief. Aan het einde van
het seizoen kon De Brief plotseling bij je
op de deurmat liggen. Gedurende het jaar
werd er niets tegen je gezegd. Nooit kreeg
je te horen dat je daar eens aan moest
werken, of dit moest verbeteren. De
spanning die ik had over De Brief kan ik
nog steeds terughalen. Ik heb hem
uiteindelijk nooit gekregen.'
Hop-d'r-op
Het voortdurende gevoel afgewezen te
worden, zegt Waas, zorgde bij hem voor
onrust. Op school, op straat was hij een
goede voetballer, bij Ajax was hij
middelmaat. En wie tot de middelmaat
behoort, ziet dat er een pikorde bestaat.
Wie hoog in de pikorde staat, wordt als
eerste gekozen bij het partijtje op de
training. Wie laag staat als laatste. 'Ik stond
laag. Het gekke is dat ik er wel voortdurend
bijbleef. Alle jongens met wie ik ben
begonnen, heb ik overleefd bij Ajax.
Allemaal zijn ze eerder weggegaan. Er zaten
bij Ajax kennelijk mensen die dachten
"laten we geduld hebben, die Waas komt
er nog wel". Hadden ze dat toen ook maar
eens tegen me gezégd.'
De pikorde bepaalde het stemgedrag op de
training, maar ook de onderlinge omgang.
Overdag op school, in de Amsterdamse
Bijlmer, moest hij sociaal zijn. 's Middags
bij Ajax was 'leuk met elkaar omgaan' van
beduidend minder belang. Eenmaal
binnen de poorten van het Ajax-terrein,
233
