Temidden der Ajacieden
AAN DE ZIÜLIHN
Laat ik eens gaan slijmen. Beste voetbalverslaggever (van de
dagbladen) is Paul Onkenhout van de Volkskrant. Goede tweede
Christiaan Ruesink van Algemeen Dagblad. Ik weet, hiermee doe ik
Matty Verkamman en nog een paar te kort. Onkenhout -
medeorganisator van de hilarische, wervelende voetbalshows in
Haarlem, onder de intrigerende titel 'Aad de Mos bestaat niet' -
schrijft elke zaterdag een column in z'n krant. Onlangs schreef hij
een ontroerend mooie, druipend van nostalgie. Hij had ergens een
fotoboek gevonden. Voor nog geen negen gulden. Kijk, dacht ik,
toen ik z'n column las, dat is nu het
verschil tussen een niet-Ajacied als
Onkenhout (hij is geloof ik Haarlem
supporter, maar dat geeft niet) en een
Ajax-gek als ondergetekende. Toen dat
boek twaalf jaar geleden uitkwam, was ik
een der eersten die het boek aanschaften.
Voor nog geen vijfentwintig gulden,
geloof ik. Het is een fotoboek van Bart
Sorgedrager: Temidden der Ajacieden.
Sorgedrager - wat doet die tegenwoordig;
fotograferen wellicht, maar wat en waar? -
mocht vrijelijk in de keuken van Ajax met
een camera rondlopen. Al tijden had ik
niet meer in het boek gekeken.
Onkenhouts stuk was een mooie
aanleiding om dit prachtige
tijdsdocument weer eens liefderijk ter
hand te nemen.
Cruijff was technisch directeur en siert het
omslag. Het boek opent met een foto van
een suppoost die met z'n rug naar de
wedstrijd staat toegekeerd. Het is de thuiswedstrijd tegen
FC Groningen, gespeeld op 23 maart 1986. Ajax won toen
ternauwernood met 1-0, door een doelpunt van Gerald
Vanenburg. Van Basten was geblesseerd. In hetzelfde weekend
weigerde Henk ten Cate (oud-trainer Vitesse, nu bij MTK
Budapest) in te vallen voor z'n toenmalige club Heracles in de
uitwedstrijd tegen FC Den Bosch. 'Hij wil niet in het openbaar van
broekje wisselen. Trainer Gerard Somer straft de muiterij af met
een verbanning naar het tweede team', zo staat te lezen in het
VI Jaarboek over het seizoen 1985-1986.
De foto roept bij mij direct de herinnering op aan klein
'frauduleus' handelen van diverse suppoosten destijds. Ik had een
seizoenkaart voor vak M. Mijn toenmalige buurman, Wim
Deetman, zat in vak C, eretribune. Van hem
leerde ik dat ik ook rustig in vak C kon
zitten, als ik de suppoost maar een
rijksdaalder toestopte. Vaak was er plaats
zat. Menig keer zat ik zo naast Wim.
Wellicht ook de wedstrijd tegen de
Groningers.
door Klaas Vos
Ernaast een schitterende foto in de kleedkamer bij de BI-junioren,
een kampioenselftal. Het bleke bekkie van Michel Kreek, die ietwat
wantrouwend - zo lijkt het - luistert naar waarschijnlijk de trainer
(buiten beeld). Frank de Boer - met een gezonde blos op de wang -
luistert ernstig aandachtig. Richard Witschge kijkt een geheel eigen
richting uit en op de voorgrond staart Danny Muller (zoon van
Bennie, nu Cambuur) naar de grond.
Een paar bladzijden verder legt Bryan Roy aan Jan Rietman nog
eens uit hoe hij tot dat prachtige doelpunt tegen FC Twente kwam.
Dierbare herinnering.
Roy maakte z'n debuut als invaller
en wat zovelen voor hem en na hem
deden, deed ook hij: scoren. Maar
hoe! Na een solo vanaf links knalde
hij uit een moeilijke hoek de bal
keihard achter de keeper. De Meer
stond op z'n kop en had er
onmiddellijk een lieveling bij. Het
was Ajax' zesde en tevens laatste
goal (uitslag 6-1). In het boek staat
dat het op 30 augustus 1986 was,
maar dat klopt niet. Het was op
6 september 1987.
Er is een foto, gemaakt na een
wedstrijd. Publiek verlaat het
stadion. Onder anderen twee
oudere heren, met zo'n Russische
bontmuts op, zo'n berenmuts.
Maar er lopen nog twee heren met
zo'n muts op. Eén met krukken.
Zeer populair toen, die mutsen. Het IJzeren Gordijn moest nog
neergehaald worden.
De mooiste foto voor mij is die van een vrijwel naakte Bobby
Haarms - hij heeft een soort tangaslip aan - dollend met spelers
onder de douche. Op 30 november 1986 was Ajax tegen FC Twente
herfstkampioen geworden (4-0; twee keer Van Basten, twee keer
Bosman). Duidelijk zichtbaar zijn Aron Winter (met snor), John
Bosman en Stanley Menzo. Uit z'n houding blijkt duidelijk dat
Haarms iets in de zin heeft met zeep. Ondertussen wordt hij zelf
ondergespoten met scheerschuim. Door wie? Alleen een neus en
een kin zijn zichtbaar. En een snor! Het was de tijd van de snorren.
Jan Wouters, Rijkaard hadden er toen ook één. Maar geen van de
twee is de spuiter. Het is volgens mij Blind. Net dat seizoen van
Sparta gekomen. Bobby is Ajax en Blind is dat inmiddels ook
geworden. Niet meer weg te denken. Winter
en Menzo zijn weer terug. Bosman wil straks
voor Lucky Ajax gaan spelen.
Het fotoboek brengt niet alleen nostalgie.
Getuigt ondanks alle veranderingen ook van
traditie en continuïteit. Paul, bedankt voor
je stukje!
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1999
157
