ook door Nwankwo. De eerste
keer dat ik met Nwankwo in
Amsterdam was, mocht ik
meetrainen met de BI van Ajax.
Heini Otto was de trainer van de
B-jeugd. Mijn zaakwaarnemer Frank
Sedoc had een gesprek gehad met Co
Adriaanse. Na twee testwedstrijdjes
mocht ik blijven. Het seizoen in Nigeria,
dat loopt van februari tot september, was
afgelopen. Nadat ik een vergunning had
gekregen om in Holland te blijven, heb ik
nog ongeveer een half seizoen bij de B1
gespeeld. Ik voetbalde met veel jongens
mee wie ik nu weer in het veld sta; Brutil
Hosé, Michael Lamey, Pascal Heije, Quido
Lanzaat, noem maar op.'
Aanpassen
Het halve jaar Ajax kreeg voor Christopher
(nog) geen vervolg. In mei 1996 vertrok
zijn broer naar het Italiaanse
Internazionale, dat hem een
droomcontract had aangeboden.
Christopher volgde in Nwankwo's kielzog.
Een sleepbeweging, maar dan anders. 'Ik
kon kiezen: verder spelen bij Ajax in de A2,
of een contract tekenen bij Inter, natuurlijk
ook een grote club. Ik koos voor het
laatste. Na een aantal trainingen met de
Prima Verahet beloftenteam, leende Inter
mij uit aan het Zwitserse Lugano. De stad
ligt in een deel van Zwitserland waar ook
Italiaans wordt gesproken. Die taal heb ik
me eigen gemaakt.'
Italiaans voetbal, vooral zoals Inter het
pleegt te spelen, is zeker in tactische zin
niet te vergelijken met het voetbal van
Ajax. Christopher heeft er blijkbaar geen
'Mijn broer zei dat het goed
voor mij was als ik een keer op
bezoek zou komen in Europa
en te kijken voor wat voor
club hij speelde.'
moeite mee zich aan te passen aan het
gevraagde systeem. Daardoor is hij in
zekere zin een globetrotter-op-
voetbalschoenen. 'Er werd daar totaal
anders gespeeld dan bij Ajax. Maar een
goede voetballer moet zich
kunnen aanpassen en ik deed
dat ook, door hard te werken.
Mijn doel was om bij Inter te
slagen, maar het was heel
moeilijk daar een basisplaats
te krijgen. Ook het tweede elftal,
de Prima Vera, speelt in de
tweede divisie. Daar mogen ze
maar drie buitenlanders opstellen.
Voor mij was er in dat elftal geen plek.'
In Christophers Zwitserse periode werd
bekend dat Nwankwo problemen met zijn
hart had en waarschijnlijk nooit meer
aan voetballen toe zou komen. 'Ik zat in
Zwitserland en mijn broer werd
behandeld in de Verenigde Staten.
Zoals altijd had ik veel telefonisch
contact met hem. Natuurlijk was ik
bezorgd, maar wat kan ik doen op zo'n
grote afstand? Het was een grote
opluchting dat hij, met de hulp van God,
weer kon gaan voetballen.'
'Andere' Kanu
Twee jaar geleden, de Meer was ingeruild
voor de ArenA en Voorland heette
inmiddels de Toekomst, keerde
Christopher terug naar Ajax. 'Ik wilde nog
steeds graag voor Ajax spelen. Er was veel
veranderd; ook waren er andere Afrikaanse
voetballers als Benni bij de club gekomen.
Belangrijker voor mij was dat de mensen
zich vaag nog "een" Kanu herinnerden,
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1999 117
