Roemro
'De wonderen zijn de wereld nog niet uit.'
Bekend gezegde. Gemakkelijk in de mond
genomen. Maar het is een dooddoener. Het
zegt niks. Over wonderen valt ook niets te
zeggen. Daarvoor zijn het wonderen. Een
wonder is per definitie onvoorspelbaar,
onvoorzegbaar, ongerijmd. Het komt
zomaar, 'toevallig', onverwacht. En als een
wonder zich voltrekt rest slechts verbazing
en een mond vol tanden.
Wonderen kun je dus nooit verwachten.
Maar het verlangen ernaar is zo
onuitroeibaar, dat we steeds weer
hardnekkig de verwachting koesteren.
Zeker waar het Ajax-supporters betreft na
een overwegend teleurstellend verlopen
seizoen. Ik hoorde het weer alom om me
heen: hooggespannen verwachtingen, er
mogen weer wonderen verwacht worden.
'Kijk eens wie ze gekocht hebben: Laudrup,
Winter, Verlaat, Machlas, Menzo. Dat is toch niet misselijk. En die
Nieuwenburg heeft bewezen een groot talent te zijn.'
Eigenlijk is het zo, dat een Ajacied helemaal niet in wonderen
gelooft. Het begin van m'n stuk deugt feitelijk niet. Succes is voor
een Ajacied zo vanzelfsprekend en verlies zo abnormaal, dat
winnen, kampioen worden, bekers veroveren geen wonder is, maar
de normaalste zaak van de wereld. God is toch een Ajacied?
Zeventwintig landstitels, veertien KNVB-bekers, zes Europa Cups,
twee wereldbekers. Het is niet niks. Maar het aantal keren dat we
geen kampioen werden is nog steeds vele malen groter.
Zevenentwintig keer op honderd jaar clubgeschiedenis is nog
steeds geen derde van wat eventueel mogelijk was. Sterker nog, dat
we zoveel en zo vaak wonnen, dat is een wonder. 'We
aanschouwen het, maar doorgronden het niet.'
Succes nestelt zich grondiger in het geheugen dan verlies en
ondergang, zeker bij de aanhanger. Wij, supporters, zijn
gehandicapt. We hebben bij voortduur last van een tunnelvisie.
We zien slechts het licht van triomf en roem. Mindere periodes
worden verdrongen, liggen in de verste hoeken van de
geheugenzolder. En het is waar: we zijn ook de meest succesvolle
club van ons land en behoren tot de beste van Europa. Maar in
plaats van verwonderd, maakt ons dat overmoedig, arrogant en
hoogmoedig. We gaan aan roemrot lijden.
En als dan achter elkaar in het voorseizoen verloren wordt, dan
zijn we verbijsterd; we begrijpen er niets
van; we vinden eigenlijk dat ons onrecht
wordt aangedaan.
Terwijl: wat hebben we te verwachten?
Ondanks de prachtaankopen?
Blind, Litmanen, Van der Sar en De
Boertjes al eerder: vertrokken of gestopt. Zij
AAN VI ZIJLIJN
door Klaas Vos
Foto: Yvonne Witte
waren de laatsten - en niet de minsten - van een elftal dat vier jaar
terug Europa en de wereld veroverde.
Vier jaar lang werden we geconfronteerd met leegloop. En
desondanks werden er toch nog prijzen gehaald. Goed beschouwd
een 'wonder'. Want vergelijk dat maar eens met de periode na de
meest succesvolle periode van onze club, de jaren zeventig.
Aan het begin van het seizoen '73-'74 gaat slechts één speler weg:
Johan Cruijff. Uiteraard een grote aderlating. Maar toch: slechts
één. Dat seizoen worden we derde in de competitie, verliezen de
halve finale voor de beker tegen PSV en worden in de Europa
Cup 1 in de tweede ronde uitgeschakeld door CSKA Sofia. De
enige prijs: de Europese Supercup. Het jaar daarop vertrekt
Neeskens en stopt Piet Keizer. Aderlatingen. Weer worden we
derde, schakelt Heracles ons uit voor de beker en Europees komen
we ook niet ver.
Het jaar daarop - onder Michels - wederom derde, PEC Zwolle
klopt ons voor de beker en Levski Spartak voor de UEFA CUP.
Opnieuw waren we spelers kwijtgeraakt. Vier jaar later is er dan
weer een titel, onder Ivic. Maar het jaar daarop worden we tweede
en verliezen we voor de beker in de finale van AZ.
Succes is nooit vanzelfsprekend, ook voor Ajax, de meest
succesvolle, niet.
Succes is altijd een wonder. Maar dat kun je niet verwachten.
Zeker niet met een bijkans totaal nieuw elftal. Ons rest slechts
geduld en wat we nodig hebben is tijd. En
de tijd zal leren of het wonder van succes
ons zal toevallen. Ik weet: het zijn ook
allemaal clichés. Maar in de huidige situatie
bevatten ze meer waarheid en waarde dan
dat van de wonderen die de wereld nog niet
uit zijn.
AJAX MAGAZINE SEPTEMBER 1999
97
