Foto: Yvonne Witte resultaten slecht zijn komen dat soort verhalen snel om de hoek kijken. Dat is voor de supporters dan ook iets wat gemakkelijk grijpbaar is. Zo kwamen ze ook meteen met de affaire-De Boer op de proppen toen het in het begin niet liep. Voor journalisten zijn dat dan opeens duidelijk de oorzaken van het tijdelijke verval, terwijl het misschien wel aan iets heel anders ligt. Dan kunnen ze daar gemakkelijk de slechte resultaten aan ophangen en hebben ze de verhalen weer rond.' Hoe is je omgang met de pers in Spanje? 'Ze zijn iets intiemer, ze doen al snel alsof ze je beste vriend zijn, ook omdat ze toch elke dag weer de verhalen over de club moeten schrijven. Iedere dag van de week moeten er veel zaken over Bar^a in de kranten staan, waarbij het nieuws uiteraard zo exclusief en het liefst zo privé mogelijk moet zijn. Ik moet zeggen dat het me allemaal wel meevalt, ik kan er wel goed mee omgaan.' Maar ligt dat ook niet voornamelijk aan jullie? In Nederland waren jullie zo ongeveer het lichtend voorbeeld voor de journalisten. Altijd was een van de heren De Boer wel beschikbaar voor de pers. 'Jawel, en dat zijn we vaak ook wel in Spanje. Maar in Barcelona willen ze vaak direct lang achter elkaar met je op pad om weer een of andere sfeerreportage te maken. Verder verzinnen ze altijd wel weer een reden om juist op dat moment groot uit te pakken. De eerste honderd dagen bij Barcelona, je eerste goal, je nieuwe huis, je nieuwe kleren en ga zo nog maar even door. Voor onze verjaardag zijn we bijvoorbeeld naar een wijn-bodega geweest. Misschien is het op zo'n moment ook wel een beetje een investering in jezelf. Als je een bepaalde krant en bepaalde journalisten op zo'n manier een grote dienst bewijst, laten ze je toch in het vervolg wat meer met rust. Dat kan toch wel schelen, maar uiteindelijk zal dat toch ook weer niet zoveel uitmaken. De krant moet toch elke dag vol.' De grote beloning aan het eind van het seizoen was uiteraard het kampioenschap. 'Dat was een mooie belevenis, echt totaal anders dan het Leidseplein. De rondrit met de büs vond ik het mooist en het meest indrukwekkend. Er waren ook zo ongelooflijk veel mensen! De huldiging zelf vond ik toch een beetje tegenvallen. Er waren namelijk vier ploegen van de diverse afdelingen van Barcelona kampioen geworden. Ook de basketballers, de rolhockeyers en de handballers hadden de titel behaald dus het was sowieso al erg druk met sporters. Verder wordt het traditioneel op een relatief kleine plek gevierd, waardoor er maar drieduizend mensen waren bij de echte huldiging, daar waar je er misschien honderdduizend verwacht. Maar zo is de traditie nu eenmaal en op die bewuste plek kunnen nu eenmaal niet meer dan drieduizend mensen. De bevrediging lag bij ons vooral in het feit dat we meteen kampioen werden, hoewel we zelf niet eens een heel jaar hebben gespeeld. Toch heb ik het allemaal net zo intens beleefd, van de speciale kerkdienst, wat ook al zo'n traditie is, tot de uiteindelijke huldiging.' Is het na al die beslommeringen niet extra zwaar om je op te laden voor een nieuw seizoen? AJAX MAGAZINE SEPTEMRFR 1999 71

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1999 | | pagina 71