Thuis heb je dat misschien wel iets meer,
maar bij uitwedstrijden zeker niet. Daar is
het vaak nog lastiger en de uitdaging dus
groter.'
Heb je je weieens afgevraagd of je dat niveau
constant aankunt?
'Nee, ik heb daar nooit over getwijfeld. Ik
ben ook nooit bang geweest om op de
bank terecht te komen. Dat gevoel heb ik
nooit gehad. Ik heb altijd gezegd dat
wanneer ik dan naar het buitenland zou
gaan, ik wel zeker zou willen spelen.'
Naast de club was er ook nog de hereniging
met Louis van Gaal. Vond je hem veranderd
ten opzichte van zijn tijd bij Ajax?
'Ik denk het wel. Hij benadert spelers wel
ietsje anders. Hij is in Barcelona wat
minder recht op de man af, wat minder
rechtlijnig en dat heeft natuurlijk vooral te
maken met de landsaard en de Spaanse
cultuur die toch wel heel erg verschillend is
van de Nederlandse. Mensen kunnen daar
toch minder tegen een directe benadering,
en zo werkte Van Gaal bij Ajax natuurlijk
wel.
In het Spaanse zakenleven is dat overigens
ook zo. Ik ken toevallig een Nederlander
Shirts van de oude en de nieuwe club deden in
hun café Soccer World kond van de overgang van
de gebroeders De Boer naar Barcelona.
Foto: Louis van de Vuurst
die bij Seat in Spanje werkt, die krijgt ook
steeds het verwijt dat hij zo direct is. Als je
in Nederland je werk niet goed doet, krijg
je dat meteen te horen. In Spanje
daarentegen ga je eerst een kopje koffie
drinken en wordt er heel subtiel gezegd dat
je je werk misschien een volgende keer iets
anders zou moeten aanpakken. In
Nederland wordt onmiddellijk gezegd:
"Volgende keer weer niet goed?
Wegwezen!" In Spanje doen ze dat toch
een beetje anders allemaal.'
Maar zelf hanteer je ook liever de
Nederlandse aanpak?
'Ja, zeker. Maar ik denk dat ik wat dat
betreft toch wel wat veranderd ben. Bij
Ajax konden de Nigerianen en de
Brazilianen er bijvoorbeeld ook niet goed
tegen wanneer ze door een medespeler
werden uitgescholden in een vol stadion,
dan voelden ze zich toch ook wel een beetje
vernederd. Ik denk dat je moet accepteren
dat spelers met een heel andere culturele
achtergrond dat gewoon niet prettig
vinden. En dan ben ik degene die zich
moet aanpassen en niet de Spanjaarden.
Het is natuurlijk ook niet zo dat ik
helemaal niets meer zeg of nooit meer boos
wordt, maar het is volgens mij wel een stuk
minder geworden. Maar dat gaat
automatisch, je wordt misschien ook wel
wat wijzer naarmate je ouder wordt.'
Je bent daardoor zelf dus ook wel veranderd.
'Het is een heel goede ervaring voor een
mens, vooral voor je persoonlijke
ontwikkeling. Ik ben blij dat ik het
uiteindelijk gedaan heb. Gelukkig heeft
mijn familie het ook heel erg naar de zin.
Daar heb ik me overigens ook nooit zorgen
om gemaakt, wat wel het geval was geweest
als je bijvoorbeeld in Manchester of in
Liverpool had gezeten. Qua voetbal zit je
daar natuurlijk ook fantastisch maar voor
je familie is het daar weer een heel ander
verhaal. Barcelona is echt een fantastische
stad, we hunkeren geen moment naar
Nederland. In het begin heb ik veel steun
gehad aan de Nederlanders om ons heen,
met name aan de familie Koeman en de
familie Hesp. Als we iets te vragen hadden,
stapten we zo bij een van hen naar binnen,
ze wonen namelijk vlak bij ons.
Verder lunchen we 's middags uitgebreid
op het strand, dat is toch wel heel anders
dan in Amsterdam. En dan is het ook echt
wel genieten. Op zo'n moment voel ik me
een bevoorrecht mens. Maar er zijn ook
vaak dagen dat ik gewoon thuis een lekker
broodje hagelslag eet. Da's ook prima,
soms heb je van al die lunches ook wel
genoeg.'
Wat vind je van de kritiek op de grote
Nederlandse kliek bij Barcelona?
'Dat wisten we van tevoren. Zeker als de
kaatste s
Ajax
Ketste si
RaRCE|4
'*"k K»!)»!,)