allemaal lachend aan. Een gelaatsuitdrukking die gedurende zijn hele vakantie niet zal veranderen. Hij is thuis na een raar seizoen, waarin hij goed maar zijn nieuwe club slecht presteerde. De gevoelens zijn daarom gemengd, de drang naar een nieuw seizoen is nu al groot. Maar eerst wacht de verdiende vakantie, die zal bestaan uit 'futje-volley' op het strand, de bruiloft van zijn beste vriend en tevens laatste man van Kaiserslautern Junior en na een week volledige rust de eerste ontspannen trainingsactiviteiten. De roep om speldjes, stickers en andere meegebrachte souvenirs houdt niet op. 's Ochtends wordt er vanaf half acht op het luik gebonsd. 'Erikie, Erikie, futebol!' roepen de kleine mannetjes dagelijks, met Danielo, Wambertinho en Wanderson voorop. De zoontjes van Wamberto, respectievelijk zeven, vijf en drie jaar oud, voelen zich de koning te rijk bij het lange bezoek aan hun opa en oma. Hun vader is elke dag thuis, oma verwent de jongens zoals het hoort en hier mag je tenminste op je blote voeten op straat voetballen. Dat ook deze weg niet geheel egaal is, mag de pret niet drukken. De ochtenden kennen een vast ritueel. Opstaan na te zijn wakker gemaakt door de jongetjes, rustig ontbijten met de familie en voetballen op straat. De stoepen voor de huizen zijn constant bezet door vrienden en omwonenden. In Brazilië leeft men op straat. En overal waar je kijkt zie je Ajax. Het snoepwinkeltje wordt gesierd door een Ajax-vlag. Een oude vrouw hangt achteloos een uit-shirt met nummer 25 en de naam Wamberto aan de waslijn. Meisjes spelen met een bal met Ajax-logo, om over de dagelijkse dracht van Wambertinho, Danilho en Wanderson nog maar te zwijgen. De jongetjes vermaken zich prima. Steeds beter krijgen ze het Nederlands onder de knie. Wanderson is alleen bereid in het Nederlands te antwoorden als hem een ijsje in het vooruitzicht wordt gesteld. Danilho, sinds vorig seizoen speler van Ajax E2, fungeert als tolk. Aan stromend water ontbreekt het in de Rua Luis Carvalho 526, maar niemand behalve Wamberto lijkt het echt wat te deren. Het douchen, scheren en wassen gebeurt met emmertjes water uit een grote ton die twee keer per dag bij de put aan het einde van de straat wordt gevuld. Vooral daarom wil de voetballer rond kerst voor zijn ouders een beter huis in een betere buurt kopen, maar voorlopig wil moeder daar nog niet aan. Zij kent hier alle mensen, lurkt rustig de hele dag aan een grote zwarte sigaar en voelt zich op haar gemak. Ze hebben toch een mooi huis? Met prachtige tegels aan de wanden en op de vloer, genoeg slaapkamers en het pronkstuk van de familie in de vorm van de opkamer. En overal kom je het hoofd van Wamberto tegen. De slaapkamers zijn behangen met spelersfoto's en krantenknipsels, grotere 11. De ware aard van het voetbal, een tennisballetje hooghouden op straat. 12. De voetballer en zijn Nederlandse bezoek op een van de vele zomerfeesten van Maranhao. 13. Broer Waldemir en een vriend, horend bij het vaste gezelschap feestgangers rond Wamberto. 14. Wamberto koopt een zonnebril in het centrum van de stad. 15. Moeder en zoon aan de eettafel in huize De Sousa Campos. MAGAZINE SEPTEMBER 1999

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1999 | | pagina 59