Ajax - Roda JC 2-2 (29 april 1990)
en NEC - Ajax 1-1 (6 mei 1990)
SVV - Ajax 1 -0
Danny Blind over
'Twee bijzondere wedstrijden. Tegen Roda konden we kampioen worden, want
tegelijkertijd verspeelde PSV een punt tegen Feyenoord, maar we kwamen zelfs met 0-2
achter. Zenuwen dus. Op het eind kwamen we zelfs nog gelijk. Toen naar Nijmegen.
Non-agressie-pact? In elk geval binnen het veld een vreemde situatie. Wij hadden een
punt nodig voor de titel, NEC ook, om degradatie te ontlopen. Bij de rust was het 1-1.
Erna, ja, een abc'tje hè. Onbewust laat je het moment komen dat het ingezet wordt: Je
maakt het elkaar niet meer moeilijk om in ruil daarvoor zelf meer zekerheid te krijgen.
Daarna word je je het bewust: zo laten we het maar aflopen. Er was achteraf geen
huldiging of ereronde, want het publiek kwam het veld op. Dat had je toen nog.
Jammer.
Zo werden we in dat seizoen dat zo rampzalig begon, nog kampioen ook. Daardoor
had Nederland in 1990-1991 geen vertegenwoordiger in de Europa Cup 1. Beenhakker
was onze coach, Beenhakker, een kanjer in het verzinnen van termen die blijven
hangen. Patatgeneratiehad hij op grapige wijze geroepen over toen jonge spelers als
Richard Witschge en Bryan Roy. Zoiets moet je zien in hetzelfde licht als die uitspraak
van Aad de Mos over Vanenburg en Rijkaard, dat je met zulke spelers 'de oorlog niet
wint' na de nederlaag tegen Bohemians Praag in 1984. In een bepaalde fase lijken jonge
spelers de dingen soms wat luchtig op te vatten. Als er dan een hele groep tegelijk in
een selectie zit, wordt de lamlendigheid van het geheel al gauw aan de jonge generatie
geweten. Het was op dat moment een goede prikkel, die term 'patatgeneratie' van Leo.
Daarna is het een eigen leven gaan leiden.'
Danny Blind en Stefan
Pettersson 'bevechten'
in Nijmegen een 1-1
gelijkspel en de titel.
Foto: Louis van de Vuurst
zijn periode tot nu toe bij Ajax. 'Toen ik
kwam, stond iedereen te kijken. "Wat moet
die Blind nou in de plaats van Ronald
Koeman of Vanenburg," werd er geroepen.
Ik heb me rustig opgesteld in het begin en
had vanaf de eerste wedstrijd een
basisplaats. En ieder jaar ben ik beter
geworden. Ik was weliswaar al 24 toen ik
naar Ajax kwam, maar voor mijn
ontwikkeling was dat blijkbaar niet te laat.
Andere spelers halen het weer net niet bij
Ajax of komen hier zelfs nooit terecht. Die
misten dan net dat beetje geluk dat ik wel
heb gehad. Maar heel veel kwaliteiten die
ik nu laat zien, hebben er altijd ingezeten.
Het heeft zijn tijd nodig gehad om al mijn
talenten te kunnen tonen.'
En de mooiste tijd moest nog komen.
76 A1AX MAGAZINE JUNI 1999
Danny Blind over
(9 juni 1991)
'Het absolute dieptepunt... een enkele
Europese ervaring daargelaten. Het was
op Spangen en we verspeelden het
kampioenschap. Zier Tebbenhof
scoorde al na tien minuten. Daarna was
het een en al lamlendigheid van onze
kant, maar bovendien ging die bal er
drie, vier keer niet in op zo'n manier
dat je dacht: dit kan gewoon niet waar
zijn! Eén keer lag Hiele al in de
verkeerde hoek en tikte hij met de punt
van z'n schoen die bal, die in die kale
doelvlakte een rare stuiter maakte, toch
nog net over de lat. Intussen hoorden
we het gejuich van het publiek, dat met
radiootjes zat, want PSV raakte in
Groningen zelfs met 4-1 achter. Dat ene
puntje hadden we nodig om het de
week erop eenvoudig af te kunnen
maken tegen Vitesse. Dit was een
gemiste kans, onvoorstelbaar!
Uiteindelijk ontging ons het
kampioenschap omdat het doelsaldo
van PSV één goal gunstiger was. Waren
het er twee? Nou ja.'
Discussie op Spangen tijdens SVV - Ajax.
Foto: Louis van de Vuurst
