'Schaduwen ging hem minder
goed af'
Rinus Michels, meervoudig ex-bondscoach:
Het ging in Halle zo goed met Blind dat de
van zijn hartproblemen herstelde Rinus
Michels ('Sorry heren, maar hier ben ik
weer') zeven weken later afging op de
positieve rapporten van zijn medewerkers:
op 29 april 1986 mocht Danny Blind in het
slechts half gevulde Philips-stadion in de
oefenwedstrijd tegen Schotland als
international debuteren. In de 429ste
interland van het Nederlands elftal werd
hij in het KNVB-archief als international
nummer 553 opgeslagen. 'Een bevredigend
debuut van Blind' oordeelde Cees van
Cuilenborg in VI. Alle dagbladen hadden
eerder al in vergelijkbare termen bericht
over de interland, die ook voor Johnny van
't Schip, Johnny Bosman en Wilbert
Suvrijn het officiële debuut betekende. Het
'De kwaliteiten van Danny Blind lagen boven het gemiddelde. Het grote probleem was
dat hij te boek stond als rechtsback. Op die plek vond ik zijn defensieve kwaliteiten wat
minder. Blind was sterk in de ruimtedekking en in de opbouw, maar het schaduwen
van een tegenstander ging hem minder goed af. De positie van vrije man was hem beter
op het lijf geschreven. Die is gebaseerd op inzicht. Die feeling had hij. Later is hij op die
plek een van de betere elementen van Ajax geworden. In Oranje gaf ik de voorkeur aan
Koeman. Dat lag aan het iets beter zijn van Koeman in bepaalde aspecten van het spel.
Blind was de man achter Koeman. Blind gedroeg zich als professional, maar had
uiteraard moeite met het spelen van de tweede viool. Er zijn momenten van spanning
geweest, herinner ik me, maar die houd ik voor mezelf als u het niet erg vindt.'
Foto: Louis van de Vuurst
was overigens een wedstrijd die niet echt
kon boeien en na de 0-0 meer gefluit dan
gejubel teweegbracht. Rond die wedstrijd
maakte Blind duidelijk dat voor hem de
tijd eindelijk rijp was voor een transfer.
Club Brugge toonde belangstelling, maar
het werd dus Ajax.
Voor bondscoach Michels was de nieuwe
Ajacied geen blijvertje. Twee keer mocht
hij nog meedoen, in Dortmund en in
Praag, maar na de op 10 september 1986
verloren uitwedstrijd tegen
Tsjechoslowakije verdween Blind ruim drie
jaar lang uit beeld bij Oranje. Sonny
Silooy, Adri van Tiggelen en Berry van
Aerle kregen de voorkeur. Het was nu
eenmaal bekend dat Michels een zekere
voorkeur had voor stevig ingrijpende
verdedigers. Dat Blind de betere voetballer
was, liet de bondscoach minder zwaar
wegen.
Terug uit het niets
Pas bij de jubileumwedstrijd voor de 100-
jarige KNVB tegen Brazilië, eind 1989,
deed de anderhalf jaar eerder als
bondscoach aangestelde Thijs Libregts
weer eens een beroep op Blind, nadat een
regiment kandidaat-internationals voor de
eer had bedankt. Als invaller voor Jan
Wouters mocht hij twintig minuten
Gedesillusioneerd na de 4-1 nederlaag die
Nederland leed tegen het gastland op het EK' 96.
AJAX MAGAZINE JUNI 1999
meedoen. Inmiddels was er voor de positie
rechts achterin weer een nieuwe
concurrent bij: Edward Sturing van
Vitesse. Blind had er dan ook weinig
vertrouwen in dat hij bij de naderende
WK-eindronde in Italië actief deelnemer
zou zijn. Wel leek het gunstig dat, na alle
tumultueuze ontwikkelingen rond de door
de spelers niet gepruimde Thijs Libregts,
de coaching van Oranje in handen werd
gegeven van Ajax-trainer Leo Beenhakker.
Als KNVB-bestuurder had Rinus Michels
zijn 'werkvriend' naar voren geschoven.
Waarschijnlijk zou het voor Blind nog veel
beter zijn geweest wanneer de door de
vedetten verlangde Johan Cruijff het roer
in handen had gekregen, maar vooral
Michels verhinderde de komst van 'de
Verlosser'.
In Italië was Danny inderdaad wisselspeler;
PSV'er Berry van Aerle speelde alle
wedstrijden. Net als voor heel het falende
en onsamenhangende Oranje was het ook
voor Van Aerle geen vrolijk evenement.
Blind kon echter nog wel vrede hebben
met zijn rol als reserve. Hij was immers
min of meer uit het niets teruggekomen.
Twee jaar later lag het anders. Op weg naar
het EK '92 in Zweden had Blind alle
vijftien wedstrijden gespeeld. Vanaf de
eerste interland na het mislukte WK in
Italië stelde de teruggekeerde Rinus
Michels hem op, aanvankelijk als
rechtervleugelverdediger. In het
kwalificatietoernooi smaakte Danny in
