Hoe zal het volgend seizoen gaan?
Frits Barend Hugo Camps Paul Onkenhout Henk Spaan
PE HtMN MEP IA
samenstelling
Michel Sleutelberg
Met dank aan Cruijff, die hun talenten herkende, bepalen Wouters
en Blind in de toekomst het voetbalbeleid. Ik hoop dat juist deze
twee ex-topspelers zich niet te groot voelen het erelid te vragen hoe
hij zelf denkt Ajax van dienst te kunnen zijn. En dat Cruijff zich op
zijn beurt bewust is van zijn verplichting als erelid.
Frits Barend in Het Parool van 17 april
Hoe de heren aan de top de taken onderling verdelen, is hun eigen
probleem. Met Wouters als trainer, met Blind, Westerhof en ex-
topbasketballer Kales voor de lange termijn ziet de toekomst voor
Ajax er volgens mij goed uit. Met Cruijff en Van Basten erbij nog
beter.
Frits Barend in Het Parool van 17 april
Ik had hem eigenlijk bij Freek in Carré verwacht. Danny Blind is
een jongen van de mensenrechten. Niet tot in het humanitaire
exhibitionisme a la Ed van Thijn. Subtieler, selectiever,
ingetogener. Maar wel met de kracht van een overtuiging. Ze zijn
niet zo talrijk, voetballers die het verschil kennen tussen fanfare en
mededogen.
Hugo Camps in NRC Handelsblad van 17 april
Dat de geest van johan cruijff tot in lengte van jaren boven, onder,
voor en achter Ajax zweeft is tot daar aan toe. Een beetje mystiek
kunnen de Amsterdamse ijdeltuiten wel gebruiken. Maar één geest
is genoeg. Van teveel schimmigheid komt duisternis.
Hugo Camps in NRC Handelsblad van 17 april
Nóg beter zou het natuurlijk zijn als de hele familie Seedorf naar
Duitsland zou verhuizen, naar de legerplaats Seedorf en daar een
voetbalclub op zou richten (FC Seedorf) en een stadion zou laten
bouwen (Seedorf-stadion) dat slechts toegankelijk is voor mensen
die nooit, maar dan ook nóóit kritiek zullen hebben op de familie,
laat staan gebrek aan respect tonen.
Paul Onkenhout in de Volkskrant van 17 april
Witschge begon als een razende te sleuren en gaf alle ballen op
Litmanen, die passeerde en passte en schijnbewegingen maakte
alsof hij een Europa Cup kon winnen met het fileren van de
verdediging van Fortuna Sittard.
Henk Spaan in Het Parool van 24 april
Maar wie er door het fileermes steeds werd vrijgespeeld was
Feest! Dat stond vorige maand boven mijn
stukje in deze rubriek. Het was een
oprechte ode aan de prachtige
voetbalavond die wij met z'n allen
beleefden op de nu al gedenkwaardige 6de
april van dit jaar. Johan Cruijff, Marco van
Basten (vooral hij!), Rob de Wit, Frank
Rijkaard, Jan Mulder en al die andere
levende legendes deden ons even naar
vroeger terugverlangen.
Op zondag 16 mei ben ik in de ArenA
getuige van het afscheid van Danny Blind
en Jari Litmanen. Er vloeien opnieuw veel
tranen, zowel op het veld als op de
tribunes. Hoewel de ArenA met z'n vele
gemakken mij nog niet heeft overtuigd als
moderne voetbaltempel (ik vind de Kuip
veel sfeervoller en dat vond ik vroeger
trouwens ook van de Meer), schiet ik toch
bijna vol van dat beeld van Danny Blind op
het grote videoscherm. Blind is zes
minuten voor tijd gewisseld, waarna de
F-Side onophoudelijk 'Danny Blind, wie
kent hem niet, Danny Blind Danny Blind is
een echte Ajacied' blijft zingen. Minuten
lang houdt het gezang aan, terwijl het hele
stadion ondertussen op de twee schermen
ziet hoe Blind zit te huilen in de dug-out.
Een indrukwekkend beeld, dat lang in de
herinnering zal blijven van degenen die er
bij waren. Als ook Litmanen zijn tranen de
vrije loop laat, moet ik opnieuw even
denken aan die 6de april.
Hoe mooi het die zondagmiddag ook was,
het voelde toch anders. Waar op de
Cruijff/Van Basten-avond herinneringen
aan het oude Ajax werden opgehaald,
namen Litmanen en Blind ditmaal afscheid
van het huidige Ajax. En hoe pijnlijk het
ook moge klinken, dat is toch een
wezenlijk verschil.
Juist door het wegvallen van Blind en
Litmanen zal de toekomst van Ajax 1 er
niet duidelijker op worden. Dat weet
iedereen. Ik had me dan ook bij het begin
van Ajax' laatste thuiswedstrijd
voorgenomen om een aantal journalisten
enkele vragen voor te leggen. Hoewel aan
238
AJAX MAGAZINE JUNI 1999
