Foto: Yvonne Witte
'Wat ben jij
veranderd.' Opa en
oma Hoekstra lopen in
de kantine Casper
tegen het lijf.
geen internaat heeft, werd het PSV dat
Hoekstra opleidde tot profvoetballer. In
het seizoen 1995-1996 kwam toch de
overgang naar Ajax.
Mevrouw Hoekstra: 'Bij de jeugdselectie
van het Nederlands elftal speelde Peter met
Kluivert en Davids. We kenden die jongens
natuurlijk persoonlijk van de trainingen en
wedstrijden. Maar toen ik later bij Ajax
Davids tegenkwam en hem spontaan
groette, reageerde hij met: "Moet ik U
ergens van kennen, mevrouw?" Dat is me
heel goed bijgebleven.'
Hoekstra's tijd bij Ajax begon goed, maar
een ernstige knieblessure, een gebroken
teen en wisselende trainers, beïnvloeden
zijn spel. 'Zoals hij nu op de bank zit...'
verzucht mevrouw Hoekstra. 'Peter is een
voetballer die het vertrouwen van de
trainer nodig heeft. Zoals in de tijd met
Van Gaal; dat was zijn beste half jaar bij
Ajax. Van Gaal had het al op Peter
voorzien toen hij nog bij ACV zat, maar
omdat Ajax geen internaat heeft, hebben
we indertijd voor PSV gekozen. Van Gaal
had vertrouwen in Peter en dat zag je;
Peter speelde toen veel vrijer en dan kan hij
alles.'
Casper en Jorg knikken instemmend.
'Maar ja,' zegt Casper, 'zoals het bij de
jeugd van ACV was - drie, vier man
passeren en vervolgens inhouden om ze
nog een keer te passeren - dat krijg je nooit
meer terug. Dat onbezorgd kunnen spelen.
Op het niveau waar Peter nu speelt, kan
dat niet meer, omdat je gewoon geen
fouten mag maken.'
Familie Hoekstra uniek
Ons gesprek wordt onderbroken; we
moeten de vergaderruimte uit om plaats te
maken voor het bestuur van ACV. We
verplaatsen ons naar de drukke kantine, als
meneer Hoekstra binnenkomt met de
fotoalbums. Bladerend door de albums
komen de herinneringen boven bij Jorg en
Casper.
Het contact met Peter Hoekstra is er, zij
het op een lager pitje, nog steeds. Jorg: 'In
het internaat hebben we hem nog weieens
opgezocht en daarna ook nog. Maar het
contact is inmiddels wat verwaterd. We
bellen nog wel, maar het is moeilijk om
wat af te spreken. Hij werkt altijd in het
weekend, wanneer wij vrij zijn en als hij
vrij is, werken wij.'
Casper: 'Het is moeilijk om hem te
bereiken; sinds hij vrijgezel is, is hij wat
minder vaak thuis...'
Net als wij weer richting Amsterdam willen
gaan, komen opa en oma Hoekstra,
vergezeld door een tante uit Canada,
binnen. Want als ze de kinderen willen
zien in het weekend, maken ze bij ACV de
beste kans. 'Ach, kijk nou!' roept oma
Hoekstra uit als ze Casper herkent. 'Wat
Foto: Yvonne Witte
ben jij veranderd.' Een blijk dat ook oma
en opa Hoekstra volop herinneringen
hebben aan de voetbalvelden van ACV. 'Ik
ben hier nu al tien jaar weg,' merkt Casper
op, 'en ik zie nog steeds veel bekende
koppen. Maar de familie Hoekstra is toch
wel uniek.'
202
AJAX MAGAZINE JUNI 1999
