De scheidsrechter vond van niet. Vervolgens trok DZS zich met negen man in de verdediging terug en liet het aan de twee snelle speerpunten over om het de Ajax-ploeg moeilijk te maken. Ook de tweede treffer, een strafschop, leverde wat protesten op, maar een feit was dat de achterhoede van Ajax opnieuw niet attent was. Het werd zelfs nog 0-3 voor De Zilveren Schapen, toen zij weer profiteerden van zeer lummelig verdedigen in het hart van de Ajax-defensie. Toen Jeffrey Boekelaar eindelijk een gaatje vond in de vijandelijke veste was de wedstrijd al gespeeld. Een voor Ajax volkomen onnodige nederlaag (1-3) betekende dat de titel voor SDC Putten was en voor Ajax na Paulo Meijndershagen in actie in de met 3-1 verloren wedstrijd tegen het reeds gedegradeerde DZS, waardoor Ajax de minimale kans op het kampioenschap zelf in het water gooide. de laatste reguliere competitiewedstrijd tegen Geinoord nog de nacompetitie wachtte. Het toetje In de eerste twintig minuten van die wedstrijd tegen Geinoord speelde Ajax heel goed voetbal. De combinaties liepen goed over de vleugels en het was dan ook niet verwonderlijk, dat we reeds in de tiende minuut aan de leiding kwamen. Jerry de Koning rukte over de linkerflank naar voren, gaf een steekpass aan Said Saïdi- Amor, die met een strak schot scoorde. Geinoord werd compleet overrompeld, maar Ajax vergat definitief door te drukken. Dat gaf de tegenstander weer moed en langzaam werden zij wat gevaarlijker. Een op het oog niet gevaarlijke aanval over rechts resulteerde in een voorzet, die door de spits tegen de touwen werd gewerkt. Kort voor rust werd het zelfs 2-1. Opnieuw werd er te veel ruimte weggegeven in de defensie en geheel tegen de verhouding in stonden we op achterstand. In de tweede helft bleef Ajax de betere ploeg, maar ditmaal niet meer zo overduidelijk als in de eerste helft. Uiteindelijk werd het toch nog 2-2, toen Paulo Meijndershagen een corner van Dennis Bogaard feilloos inkopte. Verder kwamen we niet, al kregen we nog een aantal fraaie kansen. Met dit resultaat eindigen we de reguliere competitie op een vierde plaats in de eindrangschikking. Het toetje bestond uit twee nacompetitiewedstrijden, waarvan de eerste was het sterke SDVB uit Barneveld, dat ons in de competitie twee maal had geklopt. Ook dit keer was het weer bijzonder lastig en kon Ajax moeilijk een antwoord vinden op het 'lange halen, gauw thuis'-voetbal van de Barnevelders. Steeds weer werd de bal achterin breed gespeeld tot de rechterverdediger alle tijd en ruimte kreeg om zijn spitsen te lanceren, die snel waren en frequent van plaats verwisselden. Uit een van deze situaties ontstond het doelpunt van SDVB. Matthijs Teer, die een moeilijke middag had, werd op snelheid geklopt door zijn tegenstander en uit de voorzet die volgde, kon de SDVB-spits vrij inkoppen (1-0). In de tweede helft had Ajax er beduidend beter het oog in en voor de neutrale toeschouwer bleef het een aantrekkelijke wedstrijd. Ajax kwam verdiend op gelijke hoogte, toen Dennis Bogaard een vrije schop op het hoofd van Paulo Meijndershagen legde. De doelman van SDVB kon de inzet slechts met uiterste moeite pareren, maar sloeg de bal precies op het hoofd van Said Saïdi-Amor, die dankbaar reageerde (1-1). Daarna deden zich over en weer nog wat kleine kansjes voor en één maal moest Dennis van der Wal heel attent reageren om een van richting veranderde inzet katachtig uit de benedenhoek te tikken. Het bleef uiteindelijk 1-1 en daar kon ieder uiteindelijk wel vrede mee hebben. De tweede wedstrijd tegen het Hoornse Zwaluwen '30 moest de beslissing brengen omdat SDVB en Zwaluwen elkaar met 2-2 in evenwicht hadden gehouden. Op de Toekomst moest Ajax aanvankelijk flink achteruit doordat de tegenstander steeds lange ballen richting strafschopgebied AIAX MAC.A7INF I li N I 1999 173

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1999 | | pagina 173